INDEXDigitaal Tijdschrift jaargang 3 nummer 176
1-2-2002
Doorzoek alle jaargangen Familieberichten uit de pers die vanaf april 1999 verschenen zijn in de usenet nieuwsgroep Genealogy Benelux t.b.v. genealogie en stamboom
onderzoek (Alle gegevens onder voorbehoud)
Gebruik voor verder zoeken op deze pagina de zoekfunctie van uw browser (Ctrl+F)
Leiden heeft er vanaf morgen een eeuweling bij.
J.J. Stikvoort hoopt die dag de leeftijd van 100 jaar te bereiken. Etc.
Bron: Leidsch Dagblad van 5-1-2002.
Heeft iemand interresse in het stukje dan kan je reageren.
A.P.C. Marijt
Subject: + 101-jarige overleden te Vlaardingen
From: "John Eichhorn" <j.eichhorn1@chello.nl>
Date: Thu, 17 Jan 2002 22:25:18 GMT
Adriana Sleeuwenhoek, geboren 19-04-1900 te Hillegersberg, overleden
13-01-2002 te Vlaardingen.
sinds 24-03-1982 weduwe van Pieter Meerkerk.
Meer informatie over bovenstaande namen is te vinden op mijn homepage: http://members.tripodnet.nl/JohnEichhorn/familieadvertenties.htm
(Bezoekers van bovenstaande website moeten rekening houden met extra
inlaadtijd v.w. een stukje muziek (25kb) op de website).
Van bovenstaande advertentie's zijn gratis scans te verkrijgen.
Stuur een e-mail naar johneigh@hetnet.nl.
Graag de naam en weeknummer vermelden.
John Eichhorn
Subject: + 103-jarige in Loon - Drenthe
From: fdejong@worldonline.nl (Fokke de Jong)
Date: 20 Jan 2002 03:57:32 -0700
In het Nieuwsblad van het Noorden van vrijdag 18 januari 2002 staat een
foto-reportage over de verjaardag van de nu 103-jarige mevrouw A.
Boes-Popken in Loon in Drenthe.
Belangstellenden kunnen een scan van het artikel aanvragen.
Subject: + 100 Het geheim zit 'm in de Jägermeister
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 18:55:24 +0100
Inventarisatie 100 plussers online
Artikel uit BN/DeStem van 24-11-2001
Van onze correspondent
Zaterdag 24 november 2001 - WOUW - Louise van Ginderen uit
verzorgingshuis Leonardushof in Wouw vierde donderdag haar 101e
verjaardag. Al vroeg in de ochtend kreeg ze bezoek van burgemeester M.
Marijnen die haar geluk kwam wensen.... lees verder... http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__842265_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 100 Timmermans (105) geniet van internet
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 19:00:25 +0100
Inventarisatie 100 plussers online
Artikel uit Utrechts Nieuwsblad van 30-11-2001
Door Eva-Maria den Balvert
Ermelo - De oudste inwoner van Gelderland, G.H. Timmermans uit Ermelo,
is gisteren 105 jaar geworden... Dat Timmermans met de tijd mee gaat,
merkte de dominee toen hij bij hem op bezoek kwam. Hij mocht wel even
blijven, maar niet te lang, want Timmermans was net zo lekker aan het
computeren.... http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__854791_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 100 ‘Gezond geleefd? Nee, ik met al mijn borreltjes’
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 19:05:12 +0100
Inventarisatie 100 plussers online
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 05-07-2001
BORCULO - De grote zaal in het Andriessenhuis hangt vol slingers. Deze
woensdag is het de verjaardag van ‘omi’ Mekking-Domanowski. Ze is 100
jaar en de oudste inwoner van Borculo. Er hangt een vrolijke stemming
in de zaal van het Borculose woon- en zorgcentrum. Tientallen bewoners
en bezoekers zitten achter koffie en gebak. ‘Leuk. Heel leuk’, zegt de
jarige Mekking en slaat daarbij verheugd met haar vuist op de leuning
van de rolstoel. ‘Als ik een slecht karakter had gehad, zouden niet
zoveel mensen komen, denk je niet?....’ lees verder.... http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__673119_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 100 Ko de levensgenieter
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 19:09:33 +0100
Inventarisatie 100 plussers online
Artikel uit BN/DeStem van 15-01-2001
Van onze verslaggever
15 januari 2001, AXEL - Ko de Lavoir uit Axel is gisteren 103 jaar oud
geworden. Dat feest werd gistermiddag met familieleden en kennissen
gevierd in het bejaardenhuis De Vurssche in Axel, waar hij al vijftien
jaar woont. Ondanks zijn hoge leeftijd verkeert Ko nog in goede
gezondheid. Alleen de communicatie met de buitenwereld verloopt wat
stroefjes. Ko is namelijk stokdoof..... http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__473971_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: Re: + 100 Ko de levensgenieter
From: "Gert Jan Kuiper" <postbus@gjkuiper.demon.nl>
Date: Sun, 20 Jan 2002 23:05:38 +0100
Ko, ofwel de heer De Lavoir, is inmiddels 104 en al jaren de oudste man van
Zeeland.
GJK
Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com> schreef in berichtnieuws 5t1m4u048kcd9p3cv1didpnk1hg2u7568k@4ax.com...
> Inventarisatie 100 plussers online
> Artikel uit BN/DeStem van 15-01-2001
>
> Van onze verslaggever
>
> 15 januari 2001, AXEL - Ko de Lavoir uit Axel is gisteren 103 jaar oud
> geworden. Dat feest werd gistermiddag met familieleden en kennissen
> gevierd in het bejaardenhuis De Vurssche in Axel, waar hij al vijftien
> jaar woont. Ondanks zijn hoge leeftijd verkeert Ko nog in goede
> gezondheid. Alleen de communicatie met de buitenwereld verloopt wat
> stroefjes. Ko is namelijk stokdoof.....
> http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__473971_,00.html
>
> mvg Rob Kuijsten
Mensen geinteresseerd als ik voortaan voor deze nieuwsgroep de
honderdjarigen uit het Eindhovens Dagblad overneem? Ik kan met terugwerkende
kracht de honderdjarigen van de afgelopen 2 a 3 jaar wel overnemen... ik zie
dat Rob Kuijsten dat ook gedaan heeft, vandaar.
>Mensen geinteresseerd als ik voortaan voor deze nieuwsgroep de
>honderdjarigen uit het Eindhovens Dagblad overneem? Ik kan met terugwerkende
>kracht de honderdjarigen van de afgelopen 2 a 3 jaar wel overnemen... ik zie
>dat Rob Kuijsten dat ook gedaan heeft, vandaar.
Prima de Luuks !
Lijkt me een goed idee. Ook met terugwerkende kracht. Ik heb er nog
een paar op de plank, maar niets uit het Eindhovens Dagblad.
Natuurlijk komen ze dan ook in de Annonce Revue http://www.rat.de/kuijsten/ar/
mvg Rob Kuijsten
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* Alles is gezet op www.kuijsten.net * www.kuijsten.net/navigator *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
WOMEN.ZIP: A great program, but it doesn't come with documentation...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Subject: Re: + 100
From: "Gert Jan Kuiper" <postbus@gjkuiper.demon.nl>
Date: Sun, 20 Jan 2002 22:53:09 +0100
Zeer goed en welkom initiatief, heren!
GJK
Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com> schreef in berichtnieuws ou5m4ucm9khma28rda34abq2e7snlmie1c@4ax.com...
> On Sun, 20 Jan 2002 19:55:59 +0100, "Luuk Keunen"
> <agacranberry@hotmail.com-nospam> wrote:
>
> >Mensen geinteresseerd als ik voortaan voor deze nieuwsgroep de
> >honderdjarigen uit het Eindhovens Dagblad overneem? Ik kan met
terugwerkende
> >kracht de honderdjarigen van de afgelopen 2 a 3 jaar wel overnemen... ik
zie
> >dat Rob Kuijsten dat ook gedaan heeft, vandaar.
>
> Prima de Luuks !
> Lijkt me een goed idee. Ook met terugwerkende kracht. Ik heb er nog
> een paar op de plank, maar niets uit het Eindhovens Dagblad.
> Natuurlijk komen ze dan ook in de Annonce Revue
> http://www.rat.de/kuijsten/ar/
>
> mvg Rob Kuijsten
>
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
> * Alles is gezet op www.kuijsten.net * www.kuijsten.net/navigator *
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
> WOMEN.ZIP: A great program, but it doesn't come with documentation...
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 17-12-2001
Gerarda Verhoeven-Beks is vandaag jarig
Honderdjarige wil geen bezoek van burgemeester
EINDHOVEN - Van alle poespas die een honderdste verjaardag met zich
meebrengt, wil Gerarda Verhoeven-Beks niets weten. Om die reden ook hoeft
burgemeester Welschen vandaag niet langs te komen in woonzorgcentrum De
Horst aan de Imkerstraat. Haar honderdste verjaardag viert ze liever in
besloten kring, met haar twee dochters, twee zonen, acht klein- en vijftien
achterkleinkinderen. Een uitzondering maakt ze voor de bewoners en het
personeel van de vijfde etage én directeur Mart van den Schoor van De Horst.
Op verzoek van medewerkers van De Horst stelde dochter Henny
Corbey-Verhoeven een summiere levensloop samen van haar moeder. Daarin staat
onder meer te lezen dat ze in Den Bosch werd geboren, en wel in de
'Paternoster': een monumentaal pand aan de Markt. Het gezin Verhoeven telde
zes meiden en vier jongens. Na haar middelbare schoolopleiding werkte
mevrouw Verhoeven tien jaar lang als telefoniste. In de avonduren volgde ze
danslessen. Daar was het waar ze haar latere echtgenoot Jan - 'de neus uit
Boxtel' - Beks leerde kennen. Tien jaar lang hadden Jan en Gerarda verkering
tot zij besloten om in 1931 in Den Bosch in het huwelijk te treden. Na hun
huwelijk verhuisden de twee naar de Wilhelminalaan in Aalst. Daar had
mevrouw Verhoeven-Beks het echter niet naar haar zin, omdat ze het er 'te
stil' vond. Besloten werd om naar Eindhoven te verhuizen. Na op drie
verschillende plekken in de stad te hebben gewoond, kwamen Gerarda en Jan
uiteindelijk terecht aan de Berkenstraat, in het stadsdeel Strijp. Hier
heeft het gezin meer dan veertig jaar gewoond. Toen in december 1990 het
echtpaar bijna zestig jaar getrouwd was, overleed Jan Beks. Een maand die de
hele familie Verhoeven altijd zal bijblijven. Want op 8 december was vader
jarig. Moeder was negen dagen later jarig en altijd waren beide verjaardagen
gezamenlijk bij de kinderen gevierd. Het was moeder die haar kinderen dan
verraste met zelfgemaakte cadeaus: een geborduurd kussen, een schilderij of
handgemaakte onderzetters. Ook in woonzorgcentrum De Horst is handwerken nog
altijd de grote hobby van de honderdjarige Gerarda Verhoeven.
Subject: + 100 Johanna Maria Antoinette Klijn-Verlinden
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 20:58:55 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 07-12-2001
'Tante Jo' sterft op honderdste verjaardag
Door Vanda van der Kooi
EINDHOVEN - 'Goed zorgen voor jezelf, dan word je honderd', zei Jo
Klijn-Verlinden eerder deze week nog tegen deze krant. Ze is geen dag ouder
geworden. Woensdag, precies op haar honderdste verjaardag, is 'tante Jo'
gestorven. Precies zoals ze zelf al had gedroomd.
'We zijn er beduusd van. Die hele woensdag is als een film aan ons
voorbijgetrokken', zegt familielid Riek Bijlard (71) uit Waalre. 'Het is zo
wonderlijk en onbegrijpelijk. Drie weken geleden had ze het me al voorspeld.
'Ik heb een nare droom gehad, ik word op mijn verjaardag begraven', zei ze.'
Twee dagen voor vijf december, haar verjaardag, werd ze ziek, weet Bijlard.
Ze moet een licht hartinfarct hebben gehad. 'We vroegen nog of ze wilde
afzien van het feest, maar zij wilde het echt vieren.' Op de ochtend van
haar honderdste verjaardag heeft 'tante Jo' de mis bijgewoond. Ze is ter
communie gegaan en heeft zelfs nog gezongen. 'Vervolgens heeft ze nog een
kopje thee met ons gedronken in de aula van verpleeghuis De Weerde', vertelt
Bijlard. Daarna voelde de jarige zich moe en ging naar bed. Maar ze stond
erop dat de brunch voor familie en vrienden in Motel Eindhoven gewoon
doorging. Tegen een uur of zes 's avonds kwam Riek Bijlard bij het bed van
de honderdjarige zitten om afscheid te nemen. 'Ik zei nog tegen haar: zie je
wel dat nare dromen niet uitkomen?', herinnert Bijlard zich. 'Maar zij
antwoordde: Jullie zullen eens wat zien. En inderdaad, op het moment dat we
in ons huis in Waalre komen, belt de dokter dat we terug moeten. Ze had een
hartinfarct gehad.' Om kwart over tien 's avonds overleed Johanna Maria
Antoinette Klijn-Verlinden op vredige wijze.
Subject: + 100 Jo Klijn-Verlinden
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 20:59:49 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 04-12-2001
'Goed zorgenvoor jezelf,dan word je 100'
Door onze medewerkster
Mevrouw Jo Klijn-Verlinden wordt morgen honderd jaar. Ze woont in
woonzorgcentrum 't Laar in Aalst. Door een gebroken enkel verblijft ze nu
echter tijdelijk in het Eindhovense verpleeghuis De Weerde.
AALST - Tot drie maanden geleden woonde tante Jo, zoals de meesten haar
kennen, zelfstandig in een aanleunwoning van woonzorgcentrum 't Laar in
Aalst. Toen brak ze bij het uit bed stappen haar enkel. Ze werd opgenomen in
verpleeghuis De Weerde in Eindhoven. Na de revalidatie hoopt ze terug te
keren naar 't Laar, in de verzorging. Morgen komt ze alvast voor één dagje
naar 'huis', om met haar familie haar verjaardag te vieren. Er is dan onder
meer een dienst in de kapel. Mevrouw Klijn is de eerste honderdjarige in 't
Laar. Voor de bijzondere gelegenheid is een neef die missionaris is in
Afrika, overgekomen en ook de burgemeester komt haar feliciteren. 'Goed voor
jezelf zorgen', is haar antwoord op de vraag hoe je honderd wordt. 'En van
hard werken gaat ook niemand dood', vult ze aan. Als meisje van zestien
moest ze bij haar vader in de zaak gaan werken. Hij had een expeditiebedrijf
in Utrecht waar alles nog met paard en wagen vervoerd werd. Jo deed er de
boekhouding, maar regelde ook vele andere zaken. Ze heeft nog meegemaakt dat
het bedrijf de Duitse keizer Wilhelm naar Doorn mocht verhuizen. Daar waren
toen tientallen verhuiswagens bij betrokken. Mevrouw Klijn is pas getrouwd
toen ze tegen de vijftig was; kinderen hebben zij en haar man niet gekregen.
Het echtpaar had een horlogerie in de Bakkerstraat in Utrecht. Sommige
personeelsleden van toen ziet ze nog regelmatig. Na het overlijden van haar
man is mevrouw Klijn met een vriendin veel gaan reizen. Voor de eerste reis
,naar Zwitserland, moest ze zich nog laten overhalen. Daar daarna had ze de
smaak te pakken. Ze reisde naar Indonesië, Senegal en Canada.
Boekenleggers
Van haar hobby's borduren en kruiswoordpuzzels maken komt niet zo veel meer
doordat ze minder goed is gaan zien. Maar ze maakte tot voor kort nog wel
kleedjes en boekenleggers voor het Rode Kruis in Bilthoven. Hoewel ze
verjaart op sinterklaasdag, kreeg ze als kind nooit een extra cadeau. Toch
vond ze het niet erg dat haar verjaardag gewoon op de vijfde gevierd werd.
Ook al was het zingen dan niet alleen voor haar, maar ook voor Sinterklaas.
Mevrouw Klijn is 12,5 jaar geleden in Aalst komen wonen, in de buurt van een
een neef en nicht, die voor haar zouden kunnen zorgen. Ze voelt zich
inmiddels een echte Brabantse.
Subject: + 100 Regina van Meurs-Roth
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 21:00:32 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 06-10-2001
Honderdjarige in Helmond
Zaterdag 6 oktober HELMOND - Mevrouw Regina van Meurs-Roth uit Helmond is
gisteren 100 jaar oud geworden. Uit handen van burgemeester Wim van Elk
kreeg de bewoonster van verzorgingshuis de Rivierenhof in Brouwhuis een
flinke bos bloemen.
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 17-07-2001
'Tevreden mens is rijker dan de koning'
Door Judith de Roy
Dinsdag 17 juli. Gisteren onthulden de wethouders P. Wouters en R. Antonis
in het bijzijn van de honderdjarige mevrouw Stabel-de Greef uit Bladel en
haar familie het achtste bankje binnen de gemeente Bladel. Het bankje, dat
voor deze jarige is geplaatst aan de Leemkuilen, is een blijvende
herinnering die de gemeente elke honderdjarige cadeau doet.
BLADEL - Met een tabletje per dag voor de bloeddruk begint mevrouw Stabel-de
Greef de dag. Meer dan dat heeft de nog gezonde jarige aan medicijnen niet
nodig. 'Ik ben er nog wel bij hoor', zegt de vrouw om wie het allemaal
draait vandaag. Voor haar had het aanvankelijk allemaal niet gehoeven, zo'n
feestelijke dag met een receptie en zo veel bezoek. 'Ik word dan wel honderd
maar we moeten maar net doen alsof ik 98 word. Honderd jaar worden kost veel
te veel geld ', zei ze enkele weken voor haar verjaardag. Maar nu ze omringd
door haar enige kind Jo en haar man, haar drie kleinkinderen,
achterkleinkinderen, neven, nichten en kennissen haar verjaardag viert,
geniet ze intens.
Bij de onthulling van het bankje verschijnt een glimlach op haar gezicht.
'Dat ben ik', zegt ze terwijl ze naar haar naam wijst die in witte letters
op het bankje prijkt. De tastbare herinnering aan haar honderdste verjaardag
heeft een voor haar heel bijzondere plek gekregen. De bank staat pal naast
het huis waar ze woonde en waar nu haar dochter en schoonzoon wonen.
Mevrouw Stabel-de Greef, ze is inmiddels de enige nog levende inwoner van
Bladel met een 'eigen bankje', geniet door de speciale plek dan ook nog
dubbel van haar cadeau. Mevrouw Stabel-de Greef is de jongste dochter van
een gezin uit Zeelst met dertien kinderen. Voor haar was het logisch haar
vader te verzorgen en thuis het huishouden te doen toen vader zijn vrouw in
het kraambed verloor. Hard werken is volgens de jarige dan ook hét middel om
oud te worden. Inmiddels heeft de in huize Kempenland wonende jubilaris haar
ouders, broers, zussen en haar man verloren. Haar dochter, kleinkinderen en
achterkleinkinderen betekenen dan ook alles voor haar. In haar kamer sieren
talloze fotolijstjes met hun beeltenissen de dressoirs en muren. De
televisie heeft ze uit haar kamer verbannen. 'Daar komt alleen maar ellende
op.' Sinds ze niet meer breit, leest ze nog meer. Vooral het bisdomblad
leest ze van voor tot achter. De jubilaris die vanaf haar trouwdag in Bladel
woont, is een sober en tevreden mens. 'Als je tevreden bent, ben je rijker
dan de koning', is dan ook haar motto.
Subject: + 100 Dina Geven-Lintermans
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 21:01:48 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 25-06-2001
'Over vijf jaar is mijn volgende feest'
Maandag 25 juni. EINDHOVEN - Bijna honderd mensen stonden zaterdagmiddag aan
de deur van restaurant de Berge Struikskes aan de Imkerstraat in Eindhoven.
Niet om te komen eten, maar om mevrouw Dina Geven-Lintermans te feliciteren
met haar honderdste verjaardag.
De honderdjarige was er helemaal klaar voor. Ze liet echter wel even weten
dat ze niet over vroeger wil praten. 'Ik wil alleen maar kwijt dat ik in
Tegelen geboren ben, in Helmond heb gewoond, en nu al 76 jaar in Eindhoven
woon.' Waarvan de laatste 23 jaar in woonzorgcentra De Horst aan de
Imkerstraat. 'En verder dat ik een zoon en dochter heb, en drie klein- en
vier achterkleinkinderen van wie de jongste zeventien maanden is.'
Dan komen de mensen haar gelukwensen. 'Wat had ik nou tegen je gezegd!', als
ze een envelop met inhoud krijgt aangeboden. 'Je had toch wel op mijn
feestje mogen komen hoor, ook zonder cadeau.' Als zoon Albert de envelop van
haar wil overnemen, wil moeder wel graag weten wat hij daarmee gaat doen. Op
de cadeautafel neerleggen, is zijn antwoord. 'O. Dan is het goed.'
Toen loco-burgemeester Nico van der Spek namens het gemeentebestuur mevrouw
Geven kwam gelukwensen, was het eerste wat hij tegen haar zei: 'Wij hebben
elkaar al eens ontmoet.' Was ik daar dan zelf bij?, is haar vraag. 'Ja,'
gaat Van der Spek verder, 'dat was vorig jaar oktober, toen u samen met mij
het stadsdeelkantoor Woensel-Zuid hebt geopend.' Daarop reageert de
honderdjarige: 'Zie je wel, ik wist dat ik je ergens van kende.'
Namens het gemeentebestuur kreeg mevrouw Geven een kilo bonbons en een
kistje wijn aangeboden. Toen stapte Mart van den Schoor, directeur van
woonzorgcentra De Horst, op de honderdjarige af. 'Voor u heb ik een
fruitmand meegebracht, maar dan gevuld met snoep. Want snoepen is iets wat u
graag doet, heb ik begrepen.' ('Inderdaad, dan ben je goed ingelicht.')
Tegen Van den Schoor zei mevrouw Geven 'dat het eten en de verzorging in De
Horst goed is. Wil je dat even doorgeven?'
De bezoekers wilden eigenlijk graag weten hoe het mogelijk is dat de
honderdjarige er nog zo goed uitziet, en bij de pinken is. 'Ik heb nog nooit
gerookt, eet heel erg goed (want ik lust alles), snoep heel graag, drink
iedere avond rode wijn, en ga rond tien uur naar bed. Dat is het.'
Haar dagindeling is steevast dezelfde. 'Na het ontbijt ga ik koffie drinken
en een praatje maken op de zevende etage, daar is een gezellig zitje. Dan is
het tijd om warm te eten, en ga ik een uurtje rusten. Daarna ga ik naar
benenden, in de hal koffie drinken en mensen kijken. Wat daar allemaal
voorbijkomt... niet te geloven. Die zijn allemaal een stuk jonger dan ik,
maar weten alles beter. Dat is voor mij genieten. Als er dan ook nog twee
ruzie met elkaar krijgen om niks, dan moet ik smakelijk lachen.'
Verder leest de honderdjarige - zonder bril - romans, en er moet echt iets
op de televisie zijn 'want anders gaat dat kreng niet aan.' Als haar feest
ten einde loopt zegt mevrouw Geven optimistisch: 'Bedankt voor jullie komst.
Over vijf jaar is mijn volgende feest.'
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 08-06-2001
ANNA JANSEN VIERT 100E VERJAARDAG
Buurtfeest met orgel voor honderdjarige
Vrijdag 8 juni. EINDHOVEN - Heuse draaiorgelmuziek klonk er gisteren in de
Eindhovense Van Ennettenstraat. Bewoners hadden het nostalgische
volksvermaak laten aanrukken om de honderdste verjaardag van hun buurvrouw
Anna Jansen te vieren. Tegen half twaalf stonden er zo'n twintig mensen op
de stoep gezellig te buurten, terwijl de jarige in een comfortabele zetel in
de deuropening zat, omgeven door een feesttooi.
Anna Jansen geniet bij de feestlijk versierde deuropening van
draaiorgelmuziek.
(René Manders)
Burgemeester Welschen neemt het woord. 'Zaterdag viert u het echte feest in
het Wirogebouw en dan komt minister Netelenbos.' Een welgemeend applaus
klinkt op. 'Niet hier, ze gaat met ons de problemen op de snelwegen bekijken
en daarom kan ik zaterdag niet bij u zijn.'
Geeft niet, want 7 juni is toch de echte verjaardagsdatum. Als de fotografen
hun werk hebben gedaan, gaat mevrouw Jansen met haar zoon Walter en een
klein gezelschap naar binnen. Daar vertelt ze aan de burgemeester dat ze nog
zelf de tuin verzorgt en graag de krant leest en televisie kijkt. 'Vooral
voetbal, PSV natuurlijk en Oranje.' Een favoriete speler? Dat weet ze niet
meteen.
Wat ze wel weet is de complete tekst van verschillende oude verzen. Zonder
haperen zingt ze een fraai lied uit begin jaren vijftig, met een scherpe
tekst over Sinterklaas die atoombommen brengt. Eenmaal op dreef en duidelijk
bewonderd door de burgervader, gaat ze verder met een bellenblaasliedje, dat
ze leerde in haar kindertijd in de Oranjestraat. De school stond niet in
Eindhoven, maar in Gestel, bij de Lambertuskerk. 'Te voet gingen we er heen,
of in de winter met de slee.' Er was altijd wel een oudere broer of zus die
wilde trekken, want Anna was de jongste van veertien kinderen.
Voordat ze trouwde met een sigarenmaker en naar Valkenswaard verhuisde,
werkte ze thuis in de huishouding. Later kwam ze als weduwe met zoon en
dochter weer terug naar haar geboortestad, omdat Walter er een baan kreeg en
ze hem dat eind niet wilde laten fietsen. In 1969 verhuisde ze vanuit de
Roostenlaan naar de Sintenbuurt, waar ze, met haar zoon, nog zelfstandig
woont. 'Ik word wel 110', verwacht ze zelf en dat lijkt geen grootspraak.
Want ze heeft na twee staaroperaties nog geen bril nodig en na een heupbreuk
herstelde ze nog als een jonge voetballer. Thuiszorg heeft ze niet nodig en
de dokter zelden. En dus vraagt de burgemeester of hij volgend jaar weer op
bezoek mag komen. Dat mag.
Incl. foto
Subject: + 100 Wilhelmina Thijs-van den Brandt
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 21:03:19 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 02-05-2001
MEVROUW THIJS IN BEST WERD HONDERD JAAR
Nog graag in rolstoel door de gangen
Door Corrie Bekkers
Woensdag 2 mei. BEST - Als er een formule bestaat om honderd jaar te kunnen
worden, dan heeft mevrouw Wilhelmina Thijs-van den Brandt die mogelijk
toegepast. 'Ik werkte altijd hard', aldus de bewoonster van verpleeghuis De
Kanidas in Best die gisteren een eeuw oud werd.
Met de haren gekruld en een corsage op haar bloes wordt de feestelinge door
een verzorgster in haar rolstoel naar ontmoetingsruimte De Tra gebracht. Op
deze 'plek in het bos' wachten haar drie kinderen en aangetrouwde familie op
haar. Mevrouw Thijs is op één na de oudste bewoonster van het Bestse
verpleeghuis. In de namiddag is er een receptie waarbij ook de zeven
kleinkinderen en zestien achterkleinkinderen aanwezig zijn.
'Mijn moeder was altijd een zelfstandige zakenvrouw', vertelt dochter Lies.
'Onze damesmodezaak, ook voor aanverwante artikelen, in Boxtel draaide
grotendeels op haar inzet. Hoewel klein van stuk was ze mijn vader, een boom
van een kerel, de baas. Ze is graag mooi. Een jurk met knoopjes noemt ze een
ouwe-damesjurk. Zo'n jurk is niets voor haar. Op haar vijfenzestigste haalde
ze haar rijbewijs. Ze slaagde de eerste keer. Ze is blijven autorijden tot
ze vijfentachtig was.'
'Intussen is mijn moeder al ruim twintig jaar weduwe. Ze woonde zelfstandig
tot ze tweeënnegentig was. Vanuit haar geboorteplaats Boxtel kwam ze
anderhalf jaar geleden naar Best en werd een van de eerste bewoners van De
Kanidas. Er zijn dagen dat ze vergeetachtig is, maar het liefst rijdt ze in
haar rolstoel door de gangen en vraagt aandacht van bewoners en verzorgers.'
'Een dieet?' Wijzend naar de grote hap slagroomgebak. 'Nee, dat kent ze
niet.'
Met een gezonde traktatie, een gigantische fruitmand voor het hele huis en
het boekje 'Doet u mee?' als geschenken feliciteert burgemeester P.
Mangelmans de honderdjarige. 'De leiding heeft een spelletjesboek
geadviseerd zodat iedereen hier plezier aan beleeft', zegt de burgervader.
Samen met de vier wethouders komt hij informeel op de koffie. Ook de
huisarts komt even langs. 'Ik wens u nog vele jaren.' En al is de jarige
Wilhelmina misschien wat afwezig, nu antwoordt zij ferm: 'Ik weet niet of
het nog vele jaren zullen zijn'.
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 22-03-2001
BOOMFEESTDAG BIJ BEWOONSTER KRONEHOEF
Sierpeer voor honderdjarige Woenselse
Door onze correspondent
Donderdag 22 maart. EINDHOVEN - Toen mevrouw M. Lagarde-Ector in december
vorig jaar haar honderdste verjaardag vierde, kwam wethouder Nico van der
Spek haar namens het gemeentebestuur gelukwensen. De honderdjarige
Eindhovense, die in woonzorgcentrum Kronehoef aan de Kloosterdreef woont,
maakte dankbaar gebruik van zijn komst. Ze vroeg hem om een gunst. Tot haar
genoegen zag ze die wens gisteren in vervulling gaan.
Laurie Wildenberg gooit wat aarde op de wortels van de sierpeerboom. Onder
anderen haar broer Ruud (witte mouwen) en wethouder Van der Spek (links van
de boom) kijken toe. Mevrouw Lagarde-Ector is achter Ruud zichtbaar in haar
Kronehoef-appartement.
(Foto Ton de Hond)
Mevrouw Lagarde-Ector had de wethouder gevraagd of er weer een boom geplant
kon worden voor haar appartement. De boom die er had gestaan was doodgegaan,
en ook een nieuwe boom legde daarna het loodje. Van der Spek beloofde dat
hij zou kijken wat hij voor haar kon doen.
Tot haar verbazing ontving mevrouw Lagarde-Ector in februari een schrijven
van de wethouder. Hij zegde daarin toe dat de nieuwe boom er zou komen.
Gistermiddag, op de Nationale Boomfeestdag, was het zo ver. Medewerkers van
het stadsdeelkantoor Woensel-Zuid hadden voor een sierpeerboom gezorgd.
Wethouder Van der Spek was er ook. Hij vertelde mevrouw Lagarde-Ector dat de
boom zeker tien jaar meegaat. 'Mag ik het garantiebewijs zien?', antwoordde
zij, 'want het mag niet zo zijn dat deze boom het ook weer niet overleeft.'
Het planten van de boom liet ze over aan haar twee achterkleinkinderen,
'omdat ik een beetje verkouden ben'. 'Ik kijk wel vanachter mijn raam toe
hoe zei het doen. Doen ze het niet goed, dan klop ik wel op het raam.'
Trots als een pauw voerden Laurie Wildenberg (10) en haar veertienjarige
broer Ruud het karwei uit. 'Gaaf! Wij kunnen nu tegen iedereen zeggen: hier
staat oma's boom.'
Mevrouw Lagarde-Ector keek tevreden toe en liet de wethouder weten dat ze
blij was 'eindelijk eens een gemeentebestuurder ontmoet te hebben die zijn
beloften nakomt'.
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 12-03-2001
Honderdjarige op lokale tv
Maandag 12 maart. VAKENSWAARD - In de tv-uitzending van de Valkenswaardse
lokale omroep wordt vandaag onder meer aandacht geschonken aan de honderdste
verjaardag van mevrouw Betje Cox-Huibers. De uitzending begint om 19.00 uur.
Het eerste deel van de tv-uitzending is gewijd aan het programma 'De
passie'. Daarin ontvangt presentatrice Hanneke Deen de Valkenswaardse
glaskunstenares Hetty Didden. Haar specialiteit is 'Tiffany's', waarbij
kleine stukjes glas aan elkaar gesoldeerd worden tot sierlijke
gebruiksvoorwerpen.
Om 19.30 uur wordt het actuele nieuws getoond in het programma WTV KORT.
Daarin onder meer beelden van de honderdste verjaardag van mevrouw Betje
Cox. Deze is zaterdag gevierd met onder meer een heilige mis en een
receptie.
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 31-01-2001
ASTENAAR VIERT HONDERDSTE VERJAARDAG
'Ik heb wel zin in een feestje'
Door onze correspondente
Woensdag 31 januari. ASTEN - 'Ze noemen hem hier de vrolijke noot van het
bejaardenhuis, omdat hij ondanks zijn hoge leeftijd nog altijd graag zingt',
laat een van zijn schoondochters weten. Has Berkers, die dinsdag honderd
jaar wordt, beaamt dat. 'Met Kerstmis heb ik nog gezongen tijdens het
kerstdiner', zegt hij trots.
Vijftien jaar woont Berkers al in Huize Bartholomeus in Asten. Hij zorgde al
die tijd nog voor zijn eigen broodmaaltijden, deed de boodschappen, regelde
zijn bankzaken en was vaak in het dorp te vinden om te buurten. 'Maar sinds
ik met Kerstmis 1999 erg ziek ben geweest, lukt me dat allemaal niet meer',
zegt hij spijtig. Toch laat hij de moed niet zakken. Binnen handbereik ligt
een stuk papier en daarop streept hij de dagen af tot aan zijn honderdste
verjaardag. 'Want ik heb wel zin in een feestje.'
Weeskind
Has werd in 1901 geboren in Heusden. Als vierjarig weeskind werd hij
opgevoed door een oom en tante. 'Iedere dag moest ik te voet naar school in
Asten. Tussen de middag mocht ik bij iemand in het dorp blijven eten.' Ook
's zondags kuierde Has het hele eind om in alle vroegte naar de kerk te
gaan. Na de mis mocht het tienjarige kereltje met de schoenmaker mee naar
huis voor een boterham. 'Daarna mocht ik altijd nog mee terug naar de kerk
om er de klokken te luiden', zegt hij met pretlichtjes in zijn ogen.
De mooiste tijd van zijn leven vindt Berkers toch de eerste jaren van zijn
huwelijk met Francisca van Oosterhout. 'Dat opbouwen van een gezin, dat is
zo mooi, daar denk ik nog graag aan terug.' Ze trokken in het oude
boterfabriekje van Heusden en verhuisden drie jaar later naar een boerderij
op Oostappen.
Het jonge gezin had het niet breed en toen het water echt tot aan de lippen
stond, gebeurde een wonder. 'We wonnen 1.250 gulden in de loterij. Als je
weet dat de boerderij 180 gulden per jaar aan huur kostte, weet je dat het
om een heel groot bedrag ging. Ik wilde niets liever dan het geld zo snel
mogelijk naar de bank brengen, voordat iemand er lucht van kreeg. Maar op
weg naar de bank werd ik in de Kluisstraat in Ommel al gefeliciteerd', zegt
hij lachend.
Jong
Twaalf jaar en negen kinderen later, verhuisde het stel naar een grote
boerderij in Lierop. Has werd lid van handboogclub De Molenschutters, waar
hij nog steeds erelid van is. Later werd hij ook voorzitter van de Lieropse
Bond van Ouderen en was hij betrokken bij de oprichting van het Lieropse
Bejaardenkoor, waar hij zelf graag bij zong. Helaas overleed Has' vrouw
plotseling, net drie weken voor hun gouden bruiloft. Toch geniet Berkers nog
elke dag van zijn leven. In deze tijd jong zijn lijkt hem prachtig. 'We
zouden dan in ieder geval niet meer zo'n armoe hebben en nog meer van de
plezierige dingen van het leven kunnen genieten', denkt hij.
Wie de honderdjarige wil feliciteren, kan dat tijdens de receptie die
dinsdag van 14.30 tot 19.00 uur plaatsvindt in Huize Bartholomeus aan het
Koningsplein 1 in Asten.
Subject: + 100 Mr. Pieter van Vlijmen
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 21:12:29 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 15-11-2001
Eindhovenaar mr. Pieter van Vlijmen viert honderdste verjaardag
'Tevreden met kleine dingen van 't leven'
Door Lucas Nuchelmans
EINDHOVEN - Mr. Pieter van Vlijmen viert vandaag zijn honderdste verjaardag.
Hij viert het feest in de tuinzaal van het Eindhovense woonzorgcentrum
Kortonjo samen met zijn twee kinderen, vier kleinkinderen, kennissen en
medebewoners.
* De honderdjarige mr. Pieter van Vlijmen voor het portret dat van hem
geschilderd is.
(Foto Freekje Groenemans)
Van Vlijmen werd in 1901 geboren in Den Bosch. Zijn jeugd bracht hij door in
Helvoirt. Na zijn studie rechten in Nijmegen ging hij in 1928 bij de
gemeente Eindhoven als ambtenaar aan het werk. 'Ik wilde al langer ambtenaar
worden in een stad als deze', vertelt Van Vlijmen. 'Ik had heel hoge
verwachtingen van Eindhoven in combinatie met Philips. Er stond veel te
gebeuren en voor een ambtenaar is dat natuurlijk een uitdaging.' Na 38 jaar
ging hij met pensioen als hoofd van de toenmalige afdeling Eigendommen,
Openbare Werken en Volkshuisvesting. Ook was hij vervangend
gemeentesecretaris.
Positieve bijnaam Van Vlijmen stond bij zijn collega's bekend als 'Pietje
Precies'. 'Een positieve bijnaam', zegt dochter Annette Kruijsen-van
Vlijmen. 'Want zijn oud-collega's kwamen na zijn pensionering nog vele jaren
op zijn verjaardag. Een oud-burgemeester merkte eens op dat mijn vaders
collega's voor hem door het vuur gingen. Dat zegt wel iets over zijn
persoon.' In 1974 verhuisde Van Vlijmen van de Guido Gezellestraat naar het
net gebouwde Kortonjo. 'Vanuit ons appartement op de tiende verdieping
hadden we een schitterend uitzicht over de stad.' Helaas kan hij zelf niet
meer genieten van dat uitzicht omdat hij sinds een paar jaar blind is. Ook
is hij steeds slechter gaan horen. 'Maar ik geniet nog steeds van het
leven', verzekert hij. 'Ik ben tevreden met de kleine dingen van het leven.
Het familiebezoek in het weekend. Of mijn hobby's geschiedenis - ik ben een
groot bewonderaar van Thorbecke - en monumenten. Van geschiedenis leer je
heel veel. Net als van de veranderingen die de afgelopen eeuwen hebben
plaatsgevonden.'
Kritisch 'Mijn vader stond altijd voor iedereen klaar', zegt zijn dochter
Annette. 'Hij is recht-door-zee en je weet precies wat je aan hem hebt. Maar
hij is ook heel kritisch: voor anderen maar zeker ook voor zichzelf.' Dat
hij ondanks een wat minder goede gezondheid toch honderd jaar is geworden,
heeft volgens Van Vlijmen te maken met zijn regelmatige leven. 'En niet
roken en drinken. En natuurlijk door te blijven genieten van het leven.' In
tegenstelling tot veel andere ouderen vindt de eeuweling niet dat het
vroeger beter was. 'Vroeger was er veel ellende in ons land. Misschien is
niet álles ten goede veranderd, maar in ieder geval wel heel veel.'
Tot zover de berichten die ik met de zoekmachine kon vinden. Door het
ontbreken van een goed zoekwoord is het moeilijk de mensen die 101 of ouder
werden, eruit te halen. Wie weet een goed zoekwoord zonder te veel artikelen
te krijgen?
--
gegroet,
Luuk Keunen
Subject: Re: + 100 berichten
From: "Gert Jan Kuiper" <postbus@gjkuiper.demon.nl>
Date: Sun, 20 Jan 2002 22:54:53 +0100
Luuk
Ik zoek al 'jaren' het volgende rijtje af:
* 10 (dus: eerste een spatie en dan het getal 10 - deze werkt goed in
Kuystens Annonce Revue))
* honderd
* honderdste (voor de beter zoekmachine)
* eeuw
* 189 (van de geboortejaren voor 1900, ten overvloede)
* 190 (dus)
* oudste
* verjaardag
Subject: + 100 jaar, op het nippertje
From: a.dhaan@chello.nl (Margriet)
Date: 21 Jan 2002 05:04:21 -0700
Beste collegae,
Tijdens snuffelen in oude berichten tegengekomen: Izaäk Stoel, overleed, als
vader, schoonvader, groot- en overgrootvader, na het bereiken van de
leeftijd van 100 jaar en 6 dagen, op 14-07-1982, te Dordrecht, scan
verkrijgbaar: mailto:a.dhaan@chello.nl
Vriendelijke groet,
Margriet
Subject: Re: + 100 berichten
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 23:32:15 +0100
>Tot zover de berichten die ik met de zoekmachine kon vinden. Door het
>ontbreken van een goed zoekwoord is het moeilijk de mensen die 101 of ouder
>werden, eruit te halen. Wie weet een goed zoekwoord zonder te veel artikelen
>te krijgen?
Luuk
Ik pas die methode ook toe voor alle berichten uit "alle" kranten.
voor 101 geef ik de string ... 101 jaar ... 102 jaar ... etc. Ik ben
daar nu mee bezig. Er zit nogal veel "ruis" tussen. Ik zie ook
artikelen uit het Eindhovens Dagblad, maar zal die niet insturen
vanwege mogelijke dubbelen. Ik heb er inmiddels nog een 30 tal anderen
op de plank. Als deze inhaalslag is gedaan is het simpelweg een zaak
van gewoon bijhouden.
Men moet niet schrikken van de enorme toename 100+ berichten. Het is
maar een tijdelijke zaak (inhaalslag). De berichten zijn eventueel
eenvoudig weg te filteren (voorvoegsel +)
Volgende week komt er een extra editie van de Annonce Revue uit met
een verzameling van alle "nieuwe" 100 + berichten
Vriendelijk Groetend,
Rob Kuijsten
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* Alles is gezet op www.kuijsten.net * www.kuijsten.net/navigator *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
For every action, there is an equal and opposite criticism.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Subject: + 100 Gerarda van Dinther-Munsters
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Sun, 20 Jan 2002 21:21:36 +0100
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 20-06-2001
'Bij 105 bende vort een ouw wijf'
Door Natasja Weber
Woensdag 20 juni. DEURNE - Ze is geboren in 1896. Het was de tijd dat
koningin Emma over Nederland regeerde. Vier koninginnen, twee
eeuwwisselingen, twee Wereldoorlogen en de opkomst van radio, televisie en
auto heeft ze meegemaakt. Grada van Dinther-Munsters vierde gisteren in het
Deurnese Zorgboogcentrum De Nieuwenhof haar 105e verjaardag.
De oudste inwoner van Deurne vierde gisteren haar 105e verjaardag.
(Foto Ton de Hond)
De geboren Deurnese woonde op 101-jarige leeftijd nog zelfstandig. Sinds
1998 verblijft ze in De Nieuwenhof. Grada van Dinther heeft vier kinderen,
23 kleinkinderen en 39 achterkleinkinderen. Volgens haar kinderen verkeert
Grada in goede gezondheid, al gaat haar geheugen de laatste jaren wel
achteruit. Ondanks deze vergeetachtigheid schudde de 105-jarige gisteren nog
vlot een versje uit haar kinderjaren uit haar mouw. Van 'tien dat zijn de
kinderjaren' tot 'honderd wordt maar zelden gegeven', dreunde ze in één adem
het gedichtje op. 'En bij 105 bende vort een ouw wijf', voegde ze er tot
slot aan toe.
Grada van Dinther is volgens haar oudste dochter Anneke van den Berg-van
Dinther nog altijd erg zorgzaam. 'Zo is ze haar hele leven geweest.
Vanochtend vroeg ze nog of we wel genoeg vlaai in huis hadden gehaald. En
nadat de burgemeester zijn gebakje op had, zei ze tegen hem: 'Vat nog een
stukske'.' Behalve de burgemeester kwamen gisteren ook haar vier kinderen,
kleinkinderen, achterkleinkinderen, bewoners en kennissen op bezoek in De
Nieuwenhof.
Mevrouw Van Dinther is met haar 105 lentes de oudste inwoner van Deurne. Ook
behoort zij tot één van de oudste inwoners van Noord-Brabant. Mevrouw
Schalkwijk-Wichers uit Breda spant in Brabant met 108 jaar de kroon. De
oudste inwoner van Nederland is op dit moment de 110-jarige mevrouw Van
Andel-Schipper uit Hoogeveen. Twee weken geleden overleed de oudste inwoner
ter wereld. De Franse Marie Brémont werd 115 jaar oud.
Incl. foto
Subject: + 108 W. Schalkwijk-Wichers uit Breda
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 23:48:03 +0100
Artikel uit Brabants Dagblad van 15-01-2001
Brabants oudste staat nu op 108
BREDA - Mevrouw W. Schalkwijk-Wichers uit Breda vierde afgelopen
weekeinde een dubbel feestje. Niet alleen werd ze maar liefst 108
jaar, ze is hiermee tevens de oudste inwoner van Brabant. Een
heugelijk feit dat flink werd gevierd, met onder anderen burgemeester
Rutten als gast.
Subject: + 101 Anna van Werven-Bakker, Deventer
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 23:50:54 +0100
Artikel uit Gelders Dagblad - Vallei van 17-09-2001
Anna van Werven 101
DEVENTER - 17 september 2001 - Mevrouw Anna van Werven-Bakker is
gisteren in het Groote en Voorster Tehuis 101 jaar geworden. Omdat ze
niets meer ziet en doof is, zag ze af van een bezoekje van het
gemeentebestuur. Toch kreeg ze volgens haar dochter, mevrouw E.
Witteveen-Van Werven (73), een 'prachtige fruitmand' van B & W. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__748656_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 100 Golfer van 101 slaat hole-in-one !!!!
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Sun, 20 Jan 2002 23:55:34 +0100
Artikel uit BN/DeStem van 18-05-2001
18 mei 2001, DEERFIELD BEACH (RTR) - Harold Stilson, een golfspeler
van 101 jaar, heeft een hole-in-one geslagen. De Amerikaan is daarmee
de oudste golfer met een ace op zijn naam.
Op de Deerfield Country Club in Deerfield Beach hanteerde hij een
ijzer-4 om over 98 meter zijn bal in een keer binnen te slaan op de
16e hole. De handicapper-27 overtrof ene Otto Bucher die in 1985 op
99-jarige leeftijd een hole-in-one maakte op de La Mange golfclub in
Spanje.
Subject: + 101 Teresa Zanin-Argante, 's-Hertogenbosch
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 10:58:19 +0100
Artikel uit Brabants Dagblad van 07-05-2001
Ondernemende vrouw
07 05 2001, Teresa Zanin-Argante, 1899-2001
Een bijzondere, ondernemende vrouw. Streng, maar met een gouden hart.
Als 'moeder Sam' een begrip bij veel Bosschenaren. Het is allemaal van
toepassing op Teresa Zanin-Argante bekend, die zaterdagavond, 101 jaar
oud, overleed. Teresa Zanin-Argante, afkomstig uit Noord-Italië, was
de oud-eigenaresse van ijssalon Zammatteo aan de Hooge Steenweg. Later
verhuisde de zaak naar de Nieuwstraat. Kleinzoon Enzo heeft daar
tegenwoordig de leiding. Teresa Zanin-Argante kwam in de jaren twintig
met haar man naar Den Bosch. Ze was toen 24. Haar man was als
terrazzowerker gespecialiseerd in het maken van marmeren vloeren. Maar
het echtpaar zocht ook andere wegen om het gezin draaiende te houden.
Voor Teresa werd dat meewerken in de ijssalon van de familie
Zammatteo. Na verloop van tijd nam zij de zaak over. Teresa
Zanin-Argante bleef tot op hoge leeftijd betrokken bij de ijssalon.
Ook nadat ze zestien jaar geleden in verpleeghuis de Gervenhof ging
wonen, was ze nog geregeld in de ijssalon te vinden. De uitvaartmis
voor Teresa Zanin-Argante is donderdag 14.00 uur, in de Sint-Jan. Ze
wordt begraven op het RK kerkhof in Orthen. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__609619_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 101 Mevrouw de Vries, Millingen
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 11:55:17 +0100
Artikel uit De Gelderlander van 18-04-2001
'Ze worden hier allemaal heel oud'
Door onze verslaggever
MILLINGEN - Prins Carnaval, docent, ambtenaar en directeur van het
Millingse Gasthuis. Henk Nieuwenhuis uit Beek gaat met de VUT maar
blijft diaken van Leuth en Ooij. Ze was onlangs wat verdrietig.
Mevrouw De Vries (101) had namelijk post gekregen. 'Ik sie
verdrietig', zo sprak ze tot een verzorgster, 'want ik heb gelezen dat
miene beste vriend weggaot'.
Die beste vriend is Henk Nieuwenhuis (60), die binnenkort afscheid
neemt als directeur van het Millingse Gasthuis St.-Jan de Deo.
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 101 Jan Jansen uit Aardenburg
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 11:56:54 +0100
Artikel uit BN/DeStem van 29-03-2001
101 en het geheugen van een computer
Van onze verslaggever
29 maart 2001, AARDENBURG - Gisteren was hij op de kop af: 101 jaar en
éen dag oud. Jan Jansen uit Aardenburg. Een krasse knar met het
geheugen dat in een moderne personal computer niet zou misstaan. Met
oog voor detail en eenmaal aan de praat niet van zijn a propos te
brengen. Een man vol verhalen. Over zijn diensttijd, over de Tweede
Wereldoorlog, over zijn rol als verzetsman en over de druk in de weer
zijnde verzorgsters van huize Coensdike.
"Ik werd gevraagd om mensen over de grens te brengen". Aanvankelijk
had de ondergrondse in Aardenburg daarvoor niet hem, maar smokkelaar
'Tarzan' op het oog. "Die zei: zoek maar een ander, want aan mij zul
je niet zoveel hebben. Ik zit meer in het gevang dan daarbuiten".
Echt pronken met zijn dappere oorlogsverleden wil hij niet. Maar het
feit dat Hare Majesteit hem enige jaren geleden koninklijk heeft
onderscheiden, verbloemt hij niet. "Ken je dit insigne", zegt hij
trots, terwijl hij het rever van zijn colbertje laat zien.
Christenplicht
Het is zijn draaginsigne dat verwijst naar 'het zilveren kruis' dat
bij de ridderorde hoort. "Ik heb bij de onderduikers nooit laten
meespelen of iemand katholiek was of protestant, zoals ik zelf. Ik
vond het mijn christenplicht die mensen te helpen", aldus de
boerenzoon, die zelf op een hof tussen St.Kruis en Aardenburg woonde.
Nadat hij in 1972 weduwnaar werd duurde het nog ruim twintig jaar
voordat hij de verzorging van een bejaardenhuis opzocht. Zijn stok met
tinnen plaatjes laat zien dat Jansen een heuse wandelaar was. "Maar
tegenwoordig rijd ik met zo'n karretje", zegt hij. "Soms val ik zomaar
ploef op de grond. Iets met mijn hersenen denk ik".
Spijtig
De belangstelling van de media stelt hij op prijs, mits zijn naam maar
niet teveel valt. Spijtig vindt hij wel dat zijn oudste zus Janna niet
meer in leven is. Ze stierf vorig jaar plotseling op 101-jarige
leeftijd. "Anders hadden we dinsdag echt iets bijzonders te vieren
gehad: mijn zusje Janna, die op dezelfde dag jarig is als ik is toen
98 geworden, ikzelf dus 101 en mijn nu overleden zus was al 101: dus
samen 300 jaar."
Desondanks oogt Jansen energiek en nog lang niet aan het eind van zijn
latijn.
Du moment dat een verzorgster hem tussen de middag zijn boterhammen
komt brengen, nodigt hij haar uit voor een glaasje wijn.
"Nee, meneer Jansen, nu even niet, ik heb het veel te druk, ik sta er
in de keuken alleen voor". Waarop hij gevat antwoordt: "Ik ook meisje,
kom er toch gewoon even bijzitten". Zodra ze vertrokken is, beweert de
senior uit de grond van hart: "Dat is een goeie hoor, een Brugse,
altijd even vriendelijk".
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 101 Mevr. L.M. Volpp-Eckmann uit Oosterhout
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 11:58:21 +0100
Artikel uit BN/DeStem van 10-04-2001
Oosterhouts oudste 101
Van onze verslaggever
10 april 2001, OOSTERHOUT - Mevrouw L.M. Volpp-Eckmann viert vandaag
haar 101e verjaardag en is daarmee Oosterhouts oudste inwoner. De
jarige herstelt momenteel in het ziekenhuis van een medio maart
gebroken heup.
Subject: + 100 Celina Emilie Maria Dusarduyn, Sluis
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 11:59:12 +0100
Artikel uit Provinciale Zeeuwse Courant van 12-09-2000
Honderd-plus met een fabelachtig geheugen
door Frank Gijsel
SLUIS - Een sterke dame, die in drie eeuwen heeft geleefd. Celina
Emilie Maria Dusarduyn werd in Sluis geboren op 11 september 1899 om
11.00 uur in wijk Noord nummer 122, de toenmalige Korte Hoogstraat.
Maandag werd ze 101 jaar in verzorgingshuis Rozenoord.
Celina Dusarduyn heeft in die drie eeuwen veel veranderingen
meegemaakt. Ze heeft de tijd van de hondenkar gekend, maar ook de
opkomst van de auto en alle andere technische wonderen maakte ze van
nabij mee. Grote maatschappelijke veranderingen en twee Wereldoorlogen
kwamen op haar pad.
Ondanks alles bleef ze haar hele leven kritisch. Ze had een gedegen
mening, die ze regelmatig liet horen. Bovenal was zij een zelfstandige
vrouw, die waar het nodig was haar steentje wilde bijdragen. Niet
alleen in familieverband, maar ook in bredere zin heeft ze zich
ingezet om mensen zo goed mogelijk met raad en daad bij te staan.
Haar hoge leeftijd en haar uitstekende geheugen kwamen goed van pas
bij de totstandkoming van de boekjes Sluis in oude ansichten van Emile
Buysse. Ze leverde hiervoor vele foto`s en voorzag die van de nodige
achtergrondinformatie.
Familiegenealoog Paul Verschoore vertelt: ,,Toen ik haar in 1997 een
foto voorhield van haar kleuterschool in 1903 waar 27 kleuters op
voorkwamen, wist ze 94 jaar na dato nog 23 kinderen met naam en
toenaam te noemen. In datzelfde jaar maakte ze een ongelukkige val,
die haar bijna het leven kostte. Vanaf die tijd verblijft ze in
Rozenoord. Zeer tegen haar zin. De zelfstandigheid wou ze niet zo maar
opgeven. Het laatste jaar is haar fysieke gesteldheid achteruit
gegaan. Ze is nagenoeg blind en hoort erg slecht.``
Ondanks die gebreken is haar maatschappelijke bewogenheid gebleven.
Verschoore: ,,Het laatste hot item, de gemeentelijke herindeling,
waarbij haar geliefde Sluis bij Oostburg dreigt te worden ingelijfd,
stuit bij haar op grote tegenstand.`` Volgens de genealoog zou je over
Celina Dusarduyn een compleet boek kunnen schijrven.
Veel familieleden en oude bekenden kwamen de jarige feliciteren. Ook
burgemeester C. van Liere en wethouder J. Boogaard van de gemeente
Sluis-Aardenburg kwamen op bezoek. Vooral de komst van de burgemeester
deed de 101-jarige zichtbaar genoegen. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__408700_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 102 Bernardina Valkenier, Deventer
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 12:00:07 +0100
Artikel uit Apeldoornse Courant van 05-09-2001
Pieterdina Nauta 102 jaar
van een onzer verslaggevers
DEVENTER - 5 september 2001 - Mevrouw Bernardina Valkenier is vandaag
102 jaar geworden. De bewoonster van De Bloemendal vierde dat temidden
van familie, kennissen en verzorgers in het Deventer verzorgingshuis,
waar ze sinds eind 1989 woont.
De jarige had vroeger in Deventer een leidinggevende functie op de
telefooncentrale van de PTT.
"Een prachtig mens'' typeert het personeel van De Bloemendal de
geboren Rotterdamse, die altijd vrijgezel is gebleven. Volgens
bekenden en personeel is mevrouw Valkenier nog 'redelijk bij de tijd',
al ziet ze slecht en kan ze daarom niet meer lezen en televisiekijken.
"Maar ze luistert nog graag naar muziek en houdt van zingen. Vroeger
speelde ze trouwens ook zelf piano'', aldus het medewerkster.
Volgens haar drinkt mevrouw Valkenier nog elke dag een glaasje sherry.
"Wij zijn erg gek op haar en zij loopt weg met ons'', voegt ze er aan
toe.
Wethouder Margriet de Jager kwam vanmiddag naar De Bloemendal, om de
hoogbejaarde inwoonster van Deventer te feliciteren met haar 102e
verjaardag. Uiteraard met een bloemetje van de gemeente.
Volgens de afdeling Burgerzaken van de gemeente telt Deventer
momenteel twaalf inwoners van honderd jaar en ouder.
Subject: + 100 Wilhelmina Schrier-Domenie, 's-Hertogenbosch
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 12:03:44 +0100
Artikel uit Brabants Dagblad van 13-12-2001
'Er zijn er zoveel die honderd worden'
Door Alida Pham
Het geheim zo lang in leven te kunnen blijven is vooral veel lachen en
de hele dag vrolijk zijn. "Er is veel veranderd, maar we leven nu wel
in een mooie tijd", vindt Wilhelmina Schrier, die vandaag 100 jaar
wordt.
Wensen voor een verjaarscadeau heeft ze eigenlijk niet, misschien een
afstandsbediening voor de televisie. Aan de andere kant vindt ze het
ook wel goed om er af en toe voor uit haar stoel te komen. "Anders
blijf je ook maar hangen in die stoel." De Bossche Wilhelmina
Schrier-Domenie wordt vandaag 100 jaar. Het geheim zo lang in leven te
kunnen blijven is volgens haar 'veel lachen en heel vrolijk zijn'. En
dat is precies de typering van deze gezonde, fiere 100-jarige, geboren
in Waalwijk. Ze is ruim 75 jaar geleden met haar man in Den Bosch
komen wonen omdat hij er een baan kon krijgen. Ook na het overlijden
van haar echtgenoot, nu meer dan 30 jaar geleden, is Wilhelmina
Schrier de stad trouw gebleven. Nu woont ze zelfstandig in een flat
aan de Ovidiuslaan. Ze brengt haar dagen graag door met een potje
rikken, bridge of rummikub. Haar bejaarde buurman Peter Thissen ('de
buurjongen', zoals hij zichzelf noemt) is vaak bij haar te vinden. "Ik
werp me namelijk op als beschermengel", zegt hij. Ze heeft van weinig
dingen spijt in haar leven, maar dat ze geen verpleegster is geworden
vindt ze erg jammer. "Dat mocht niet van vader. Hij was heel streng.
In die tijd kon het echt niet, je zou dan ook mannen moeten verzorgen.
Vader en moeder hebben ervoor gezorgd dat we een goed thuis hebben
gehad, hoor. Vader was keurmeester van locomotieven en moest daarvoor
veel van huis." Mevrouw Schrier is derde uit een gezin van zes, met
één oudere broer en vier zussen. Daarvan zijn Bep (94) en Anna (86)
nog in leven. "We hebben echt een leuke tijd gehad", voegt haar
jongste zus Anna er nog aan toe.
Avondeten
Elk weekend kookt de 100-jarige nog haar eigen avondeten. Allemaal
gezonde kost. "Af en toe friet? Was het maar waar!" Vergezeld van een
wandelstok kan Wilhelmina Schrier nog prima lopen. Maar ze benadrukt
nog even dat ze in haar jongere jaren ook in één van de allereerste
Dafjes gereden heeft die destijds op de markt verschenen. "Zat er wel
een motor in?", grapt Peter, de buurjongen. "Ja, natuurlijk", reageert
Wilhelmina Schrier snel. "En nee, het was geen waterfiets", voegt haar
zus er aan toe. Voor het feest zijn 36 mensen uitgenodigd, onder wie
ook burgemeester Rombouts. Hij brengt voor deze speciale gelegenheid
ook een kort bezoekje aan de jarige. "Alle aandacht is natuurlijk wel
leuk, maar ik hoef niet zo nodig in de belangstelling te staan, er
zijn er zoveel die honderd worden", roept ze bescheiden. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__871800_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 100 Carolina van den Berg-Derksen uit Dodewaard
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:45:12 +0100
Artikel uit De Gelderlander van 08-12-2001
Dodewaards oudste inwoonster 100 jaar
Door onze verslaggever
DODEWAARD - Veel ouderen zien er als een berg tegenop, maar de
honderdjarige Carolina van den Berg-Derksen uit Dodewaard had er zin
in. In het Partycentrum 2000 was ze het stralende middelpunt van een
drukbezochte receptie. Gisteren werd ze honderd jaar; de oudste
inwoonster van Dodewaard was ze al.
De honderdjarige is oud geworden door jong te blijven, blijkt uit de
woorden van zoon Frans. "In het ziekenhuis heeft ze nooit gelegen. Eén
keer is ze voor onderzoek in Nijmegen geweest, maar dat was de eerste
en laatste keer. Ze is er toen vandoor gegaan. Medicijnen gebruikt ze
nauwelijks, alleen een pilletje voor een lichte kwaal. Een stok heeft
ze niet, een rollator ook niet. Het zien wordt minder, maar ze loopt
nog goed en slaat geen ouderensoos over."
Carolina van den Berg-Derksen maakt deel uit van een sterke generatie
in Dodewaard. Zoon Frans heeft uitgerekend dat er de afgelopen tien
jaar zes mensen ouder dan honderd jaar zijn geworden. "We hadden zelfs
een broer en een zus, van 103 en 106 jaar. Het zal wel goede grond
zijn in Dodewaard. Ze zeggen wel eens wat over de kerncentrale, dat
die slecht is voor de gezondheid; maar dat denk ik dan niet."
Subject: + 100 mevrouw C. van Bedaf - van den Broek uit Etten Leur
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:45:59 +0100
Artikel uit BN/DeStem van 04-09-2001
Honderd jaar 'en nooit ziek'
Van onze verslaggever
Dinsdag 04 september 2001 - ETTEN-LEUR - Ze maakte op één jaar na de
complete vorige eeuw mee en heeft inmiddels al een jaar in de volgende
meegepikt. Ze zag de opkomst van de auto, het vliegtuig, de televisie;
mevrouw C. van Bedaf-van den Broek is gisteren 100 geworden. Reden
voor een feestje in het Sint Elisabethshuis, waar de Ettense onder
andere felicitaties van burgemeester H. van Agt mocht ontvangen.
Van het echtpaar Van Agt kreeg ze een bos bloemen en een taart. Maar
zeker zo mooi vond ze de brief die ze afgelopen vrijdag kreeg. "De
Koningin wil u met deze bijzondere verjaardag graag van harte
feliciteren", schreef A. Leendertse-Venekamp, de particulier
secretaresse van Beatrix en Claus. De jarige stráálde. Mevrouw Van
Bedaf werd geboren aan de Grauwe Polder; de ouderlijke boerderij staat
er nog, al is de straat in een eeuw haast onherkenbaar veranderd. Ze
was de jongste in een gezin met drie meisjes. Toen ze trouwde is ze
met haar man Cees aan de Bisschopsmolenstraat gaan wonen. Daar hadden
ze tot 1957 een tuinderij en een boomgaard.
Op zijn kop
In dat jaar werd haar leven op zijn kop gezet. Niet alleen moesten ze
verhuizen wegens de bouw van het winkelcentrum; op 57-jarige leeftijd
kwam Cees te overlijden, nog voor de verhuizing.
Ze bleef alleen over met haar kinderen Nellie (toen 18), Jan (toen 17)
en Anton (toen 10). Samen slaagden ze erin aan de Haansberg een
tuinderij draaiende te houden. Daar is mevrouw Van Bedaf blijven wonen
tot Anton in 1970 trouwde. Toen is ze verhuisd naar de Stationsstraat,
waar ze zeventien jaar alleen is blijven wonen. Dochter Nellie: "Daar
heeft ze de mooiste tijd van haar leven gehad, zegt ze altijd. In een
vrij huis, recht tegenover de pastorie, met een prachtige tuin. Die
was echt ongelooflijk!" In die tuin kon ze zich naar hartelust
uitleven. Misschien schuilt daarin ook wel het geheim van haar hoge
leeftijd. Zelf zegt ze: "Ik had een groententuin waarin ik zelf
spitte, plantte en zaaide. Niemand hoefde mij ooit te komen helpen. We
aten altijd vers. En ik ben nooit ziek geweest." Ook Nellie kan zich
niet herinneren 'dat wij ooit een potje groenten of iets uit de
diepvries hebben gegeten'.
Nieuwe stoel
In 1987, op 85-jarige leeftijd, belandde mevrouw Van Bedaf echter zes
weken in het ziekenhuis. De dokters vonden het toen raadzaam dat ze
naar een tehuis ging. Dat werd het Sint Elisabethshuis, waar ze het
tot op de dag van vandaag goed naar de zin heeft. Ook in het tehuis
was ze nooit ziek. Alleen haar gehoor is de laatste jaren wat minder
geworden. "Ze zorgen heel goed voor de mensen hier", verzekerde ze de
burgemeester gisteren. Ook al zag de 100-jarige in de loop der jaren
haar familie steeds kleiner worden, haar eigen kinderen komen minstens
twee keer per week op visite. Ook nichtjes weten haar goed te vinden.
Van haar kinderen had ze vorige week al het verjaardagscadeau
gekregen: een prachtige nieuwe stoel voor op haar kamer. Zeker na die
brief van de Koningin zit ze er in als op een troon. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__732217_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 100 mevrouw J. Melchers-van Swam uit Nijmegen
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:46:58 +0100
Artikel uit De Gelderlander van 19-02-2001
Honderd jaar, meer dan gewoon ademhalen en doorgaan
Door onze verslaggeefster
NIJMEGEN - De jarige zit onder een ereboog van gekleurde bloemen.
Boven haar hoofd hangt een bordje met 100. De honderdste verjaardag
van mevrouw J. Melchers-van Swam uit Nijmegen is zaterdag in zaal
Umberto in Wijchen uitbundig gevierd, want er zijn maar weinig
uitverkorenen die die leeftijd halen.
Piekfijn ziet ze eruit. Haar zilvergrijze haar, volgens haar dochter
nog nooit geknipt, is in een mooie knot gedraaid.
Tweehonderd mensen zijn uitgenodigd. Vanaf de deur tot aan de ereboog
staat een lange rij genodigden. Bij de ingang staat een
cassetterecorder waar gasten een wens kunnen inspreken, want aan een
receptieboek heeft de honderdjarige niet veel. Haar ogen zijn daarvoor
te veel achteruitgegaan. Ook haar gehoor is wat minder geworden, maar
geestelijk vaart ze wel. Ze woont nog zelfstandig aan de Van Peltlaan.
Moeiteloos somt ze op dat ze acht kinderen, twintig kleinkinderen en
dertig achterkleinkinderen heeft.
'Het is fijn om oud te zijn, maar oud worden is moeilijk', zegt de
jarige tussen de felicitaties door. 'Het ergste is dat je alleen
achterblijft en je leeftijdgenoten sterven.' Ook het afhankelijk
worden van anderen valt haar zwaar. Af en toe heeft ze last van
aangezichtspijn. 'Een venijnige pijn', zegt ze. Maar vandaag heeft ze
nergens last van en ze straalt.
'Geef oma maar een handje', zegt een kleindochter tegen haar kind en
geeft hem een zetje. Maar het jongetje deinst terug. 'Ik bijt niet,
hoor', probeert overgrootmoeder en strekt haar handen uit.
Honderd jaar - 'gewoon een kwestie van ademhalen en doorgaan', zegt
een gast. Maar zo simpel ligt het niet. Zoon Gerard kent het geheim
van zijn moeder. 'Ze is heel positief ingesteld. Ook al is het nog zo
duister. Door haar geloof en wilskracht ziet ze altijd wel ergens een
lichtpuntje. Al is het nog zo klein.'
Loco-burgemeester J. Tettero komt als eregast haar de zilveren strik
op haar vestje spelden. Deze speciale speld is voor honderdjarigen in
het leven geroepen. Tettero feliciteert en wenst haar een goede
gezondheid toe.
'Ze is de derde honderdjarige in Nijmegen dit jaar en het is pas
februari. Misschien is het toeval. Per jaar zijn er ongeveer vijf of
zes die deze mijlpaal bereiken', weet Tettero
Subject: + 100 Tatjana van Vliet-Stepanoff, Den Haag
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:48:50 +0100
Artikel uit Haagsche Courant van 19-01-2000
VAN OERAL TOT HUIZE SWAENESTATE
Dankbare slok wodka na 100 bewogen jaren
door Herman Jansen
Een volle eeuw leven, twee andere eeuwen aanraken. Tatjana van
Vliet-Stepanoff (vandaag 100 jaar geworden) werd in de Oeral geboren,
kon na de Russische Revolutie vanuit Japan niet terug, trouwde in
China met 'Simonski' van Vliet en overleefde in Indië een Japans kamp.
Den Haag - Het begon als een Russisch sprookje. De vele kinderen van
het gezin Stepanoff in Jekaterinburg, in de Oeral, hadden een oom die
geregeld voor zaken naar het buitenland reisde. Hij nam dan steeds een
ander kind mee. Op een goede dag in 1917 was de 17-jarige Tatjana aan
de beurt. Zij mocht mee naar Japan. De reis ging door, maar ze zou
haar vaderland pas terugzien toen het communisme er was verdwenen.
'Eeuwen later dus', en als gewoon Nederlands toerist.
'T. van Vliet' staat er nu op haar kamerdeur in Swaenestate aan de
Haagse Medemblikstraat. Maar het gaat wel degelijk om Tatjana van
Vliet-Stepanoff. Precies vandaag is zij honderd jaar geworden. Een dag
die zij bij vol bewustzijn viert.
Drank
Op het dressoir staan de voor het feest bezorgde flessen drank; en ook
op de salontafel staan zeven flessen. 'Russian Vodka' staat er op
eentje. "Ik mag daar nog maar weinig van drinken", klinkt het spijtig,
"omdat ik te veel medicijnen gebruik. Champagne was mijn
lievelingsdrank. Maar ach, dat was vroeger. Ik heb geloof ik ook eens
een keer een sigaretje gerookt". Was ze in de Oeral gebleven, in de
stad waar tsaar Nicolaas II werd vermoord en ex-president Boris
Jeltsin is geboren, dan hadden we mevrouw Van Vliet nooit ontmoet. De
Russische Revolutie bracht haar echter over de halve wereld.
Grenzen dicht
De 100-jarige vertelt: "Na die revolutie in 1917 gingen de grenzen
dicht en konden we Rusland niet meer in toen mijn oom en ik uit Japan
terugkeerden. Dus bleven we in China. Daar ontmoette ik Simon van
Vliet, een protestant uit Dordrecht. Hij was er als directeur van een
firma".
Het jonge stel trouwde in China en vestigde zich later in
Nederlands-Indië. Door de Tweede Wereldoorlog kwam Tatjana opnieuw met
Japanners in aanraking. Nu echter niet als vrijwillig bezoekster maar
als hun gevangene, in een kamp bij Batavia. In Indië had ze een
Russische vriendin, wier dochter Olga haar petekind is. Olga Moss, nu
73 en getrouwd en wonend in Engeland, is ook op het feest en helpt bij
het gesprek, als het gehoor of geheugen van de nieuwe eeuweling even
niet meewerkt. De laatste: "Olga, een Natasja en een neef van mijn
dertig jaar geleden overleden man zijn nog de enigen in Nederland die
ik ken van vroeger. Mijn vader en moeder zijn al gestorven, maar ik
heb nog wel een zus van 85 en drie nichten in Rusland".
"Kinderen hebben mijn man en ik nooit gekregen. Helaas. Maar omdat ik
al zo oud ben, zeggen toch veel mensen oma tegen me".
Modegek
Op haar 94ste ging mevrouw van Vliet-Stepanoff nog naar Olga in
Engeland en sjouwde vier uur lang alle winkels af op zoek naar
modieuze kleding. Bij een val vlak na haar 95ste verjaardag brak zij
een heup en een been. Lopen gaat sindsdien niet meer zo goed en haar
rug doet pijn. "Maar beschrijf me nou niet als een oude, kreupele
vrouw", zegt de trotse jarige met lieve pretogen.
"Ik lees (na een dubbele staaroperatie) nog altijd zonder bril - ja,
ook jullie Haagsche Courant - en kan nog altijd een draad door het oog
van een naald steken. Alleen doe ik dat de laatste tijd njet". Njet in
plaats van niet verraadt haar afkomst. Russisch spreekt ze overigens
nog vloeiend, net als Maleis. "Dat was een prachtige tijd in Indië;
die mensen waren er zo lief. Maar mijn man en ik zijn hier in Den Haag
ook altijd erg gelukkig geweest. Ik hou erg veel van Holland, en van
dit huis, waar ik goed word verzorgd. Daar ben ik heel dankbaar voor".
Erfenis
Onderwerpen als dood en erfenis gaat ze totaal niet uit de weg. "Of
mijn familie in Rusland alles erft? Ik heb niks meer; héb alles al
weggegeven. Wat wil je! Ik ben honderd en heb last van mijn hart. Ik
kan dus elk moment doodgaan". "Bang voor de dood ben ik absoluut niet.
Liever vandaag dan morgen. Een mens heeft alleen maar zorgen en ik kan
toch niet meer naar buiten". Petekind Olga Moss weet echter dat
Tatjana van Vliet-Stepanoff elke dag zorgvuldig haar harttabletjes
inneemt. Iemand die echt dood wil, doet dat niet. Het eeuwfeest kan
dus gewoon verdergaan. Mét Russische wodka. "Maar niet te veel". http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__332407_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 103 Zuster Pancratia, Francina van Hal, Dongen
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:51:37 +0100
Artikel uit Brabants Dagblad van 19-04-2001
Zuster Pancratia gezond op 103 jaar
DONGEN - De oudste inwoonster van Dongen is nog een jaartje ouder
geworden. Samen met medebewoonsters van Maria-oord en familie vierde
zuster Pancratia gisteren haar 103e verjaardag. Ook burgemeester en
wethouders kwamen feliciteren. De jarige hoort slecht, maar is verder
nog gezond.
"Ze slaapt veel, eet nog goed en haalt zo af en toe nog eens een
streek uit", vertelt haar zus Praxedes. Zuster Pancratia werd op 18
april 1898 in Teteringen geboren als Francina van Hal. In haar lange
religieuze leven woonde ze in Oosterhout, Alphen, Steenbergen en
Hilvarenbeek. Sinds 1968 leeft ze in Maria-oord. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__582874_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 107 Cor Jacobs-Kuypers, Berg en Dal
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:52:34 +0100
Artikel uit De Gelderlander van 13-01-2001
Cor van 107 staat in nationale top-15
Door onze verslagggever
BERG EN DAL - Cor Jacobs-Kuypers begint tot de elite der ouderen te
horen. Gisteren werd de uit de Acaciastraat in Nijmegen-Oost
afkomstige bewoonster van bejaardenhuis de Vijverhof in Berg en Dal
107 jaar. Waarmee ze de op veertien na oudste inwoner van Nederland
is.
'Ik mag blij zijn dat ik nog zo goed ben', vertelt de jarige. 'Alleen
wordt het een beetje eenzaam.' Van haar twee dochters is er één
overleden en woont de ander in Canada. Die is momenteel bij haar
moeder. En dinsdag komt burgemeester Prick van Groesbeek op
verjaardagsvisite.
De 107-jarige is nog kerngezond: alleen lopen gaat haar moeilijk af.
Het geheim om zo oud te worden? 'Ik heb altijd hard gewerkt', stelt de
jarige. En oud worden zit in de familie.
Cor Jacobs-Kuyper is de op een na oudste inwoner van Gelderland: in
Velp (gemeente Rheden) woont een mevrouw die in mei 108 hoopt te
worden, weet Fred van Dam uit Barneveld.
Van Dam, zelf 62 jaar, houdt voor zijn plezier al sinds zijn
vijftiende gegevens over honderdjarigen in Nederland bij. Hij maakt
daarvoor gebruik van cijfers van het Centraal Bureau voor de
Statistieken en van krantenknipsels die hij uit het hele land
toegestuurd krijgt.
Subject: + 107 Anna Spekhorst uit Denekamp
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:53:28 +0100
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 28-02-2000
Regelmatig leven, zo word je 107 jaar
Door Paul Bulters
`Komt u volgend jaar weer?` Anna Spekhorst uit Denekamp is er zeker
van, dat zij op 26 februari 2001 in het verpleegcentrum Twente Oost
opnieuw als gastvrouw zal fungeren voor burgemeester F. Willeme.
Voor de twaalfde keer komt burgemeester F. Willeme namens de gemeente
Denekamp z`n gelukwensen overbrengen aan de (nu 107-)jarige Anna
Spekhorst. Hij is weer uitgenodigd voor volgend jaar.
(FOTO CHAREL VAN TENDELOO)
Afgelopen zaterdag ontving zij hem voor de twaalfde keer in de
`huiskamer` van VTO. Kwiek en vief vierde Anna er haar 107e
verjaardag.
Parmantig zit Anna Spekhorst ruim van tevoren in haar rolstoel te
wachten op alles wat er komen gaat. In de beste jurk, compleet met
corsage. Familie om haar heen, koffie met gebak, een bloemetje van de
buurvrouw en een fruitmand van de VTO-directie op tafel. Zij kijkt uit
naar de komst van de eerste burger van Denekamp, langzamerhand een
goede huisvriend van Anna geworden.
Om half tien is het zover. Willeme brengt een bos bloemen mee.
Dankbaarheid straalt uit de ogen van de Denekampse. `Wat zijn ze
prachtig. Ik houd van bloemen`, zegt de jarige. `Dat doet mij denken
aan de zomer waar ik weer vol verlangen naar uitzie.`
De ongehuwde Anna Spekhorst heeft een binding met bloemen en planten.
Bij haar woning aan de Enschedesestraat in Oldenzaal was zij vaak in
de tuin te vinden. Nu zijn er op die locatie weer volop bloemen en
planten te vinden, want kwekerij Berends verkoopt er zijn handel.
Ze werd 107 jaar geleden in Deurningen geboren als dochter van een
ploegbaas van de spoorwegen. Anna verhuisde later samen met de vijf
andere kinderen naar een wachtpost langs de spoorlijn
Bentheim-Oldenzaal en daarna naar de woning aan de Enschedesestraat.
Ze woonde er samen met twee ongehuwde broers.
Op 93-jarige leeftijd viel haar het lopen steeds moeilijker en
verhuisde ze naar het verzorgingshuis in Denekamp. Na een val kon ze
niet meer lopen en sinds die tijd brengt zij de dagen in het
verpleeghuis in een rolstoel door.
Een regelmatig leven en geloven in God vormen volgens de Denekampse de
basis van haar hoge leeftijd. `Iedere dag bid ik de rozenkrans en mijn
hele leven, feestdag of niet, ben ik uiterlijk om tien uur `s avonds
naar bed gegaan. En `s morgens vroeg weer op.`
Klagen doet de jarige niet over de verzorging in het VTO, maar wel
over de winterperiode. `Ik ben de hele winter verkouden geweest, maar
nu gaat het wel weer. Horen en zien wordt steeds minder, maar ik ben
tevreden`, zegt zij opnieuw. `Wat ben ik blij dat jullie allemaal aan
mij gedacht hebben. Waaraan heb ik dit verdiend?` En zij pakt nog maar
eens stevig de arm van `haar` burgemeester. Zie ook foto op website http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__345196_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 111 Hendrikje van Andel-Schippers uit Hoogeveen
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:54:45 +0100
Artikel uit Brabants Dagblad van 28-06-2001
Oudste ingezetene van Nederland vrijdag 111 jaar
HOOGEVEEN (ANP) - Hendrikje van Andel-Schippers uit Hoogeveen, de
oudste inwoner van Nederland, wordt vrijdag 111 jaar oud. Zij viert
haar verjaardag thuis in het zorgcentrum De Westerkim met een receptie
voor medebewoners, familieleden, vrienden en kennissen.
De bijna-jarige is nog zeer helder van geest en vitaal. Mevrouw Van
Andel mag zich sinds 16 februari de oudste Nederlander noemen, toen
overleed Catharina van Dam-Groeneveld (113) uit Leiden.
Subject: + 101 Jennie van Ek, Enschede
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:55:45 +0100
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 21-03-2001
Het leven lacht Jennie van Ek (101) toe
ENSCHEDE - Ze ligt even lekker lang uit te soezen. Maandag werd het
laat voor Jennie van Ek. Maar ja, ze vierde dan ook haar 101e
verjaardag. Het leven lacht haar nog altijd toe. Want de Enschedese is
opmerkelijk jong van geest en bijzonder vitaal. Ze houdt deze
dinsdagmiddag even het bed. En mag het ook. Maandagavond was het
Jennie van Ek- dag. Als je honderd-en-één jaar wordt, heb je recht op
een bruisend feestje met de hele familie.
Foto zie url: Ze kreeg een hoop mooie cadeaus. Maar op haar 101ste
verjaardag was Jennie van Ek vooral blij met alle aandacht die ze
kreeg van haar familie.
(foto CHAREL VAN TENDELOO)
‘Het is laat geworden, ik lag pas om half elf in bed. Daarom ben ik nu
wat moe. Maar het was een mooie avond. Ik heb fraaie geschenken
gekregen. Van mijn kleinzonen bijvoorbeeld een mooie lampekap voor een
lichtje aan mijn bed. Maar het was mij niet om de cadeaus te doen. Ik
vond het al lang mooi dat iedereen er was en om de tafel zat. Dat was
in feite het mooiste geschenk.’
Ze kijkt nog even naar de bos bloemen die ze van de gemeente kreeg.
Nee, burgemeester Jan Mans is dit keer niet op bezoek geweest.
Verleden jaar wel, maar ja, toe werd ze dan ook een eeuw oud.
‘Met mijn gezondheid is alles goed. Nu althans, want ik heb een
mindere periode gehad. Ik eet nu ook beter dan een paar weken terug.
Ik ga weer goed eten, want ik wil ook de 102 halen! Jongen, wat is dat
afgelopen jaar snel gegaan. Ongelooflijk, als ik er aan terug denk wat
ik allemaal na mijn honderdste verjaardag heb gedaan. Het komende jaar
zal denk ik wel net zo snel voorbij gaan.’
Ze lacht nog altijd veel. En grijpt elke kans aan om ondeugend te
zijn. Dat zijn haar geheimen van het oud worden. Met Vadertje Tijd
leeft ze op bijzonder goede voet, getuige haar uitstraling. Want dat
ze de honderd nu ‘vet’ is gepaseerd, dat valt haar niet aan te zien.
Het leven in het Ariënstehuis bevalt goed. Het personeel omringt haar
met veel zorg en aandacht. Dat is voor iemand die al 39 jaar weduwe is
een bijzonder prettige gedachte. ‘Ach, het leven heeft me altijd
toegelachen en doet dat ook nu nog steeds. Mooi toch!’
Subject: + 101 Nel Heij - Kerkhoven, Ravenstein
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:56:30 +0100
Artikel uit Brabants Dagblad van 13-12-2000
Oudste inwoner van Ravenstein overleden
Van een verslaggeefster
RAVENSTEIN - In haar woonplaats Ravenstein is maandag 'Moe' Heij
overleden. Nel Heij - Kerkhoven was met haar 101 jaren de oudste
inwoner van de gemeente Ravenstein.
De familie Heij kwam uit Zaandam. Ko Heij, die in 1990 op 91-jarige
leeftijd overleed, was schipper. De familie woonde 'aan land' in
Amsterdam, Den Haag, Apeldoorn en Leiden. Ze streken in 1931 aan de
Maasdijk in Ravenstein neer, waar Ko en Moe tot 1960 café 't Veerhuis
en een brandstoffen- en expeditiezaak runden. Het echtpaar kreeg zeven
kinderen. Moe Heij was altijd erg actief; als bestuurslid van de
bejaardenbond, mede-oprichter van het koor Sint-Cecilia en samen met
haar man jarenlang als lid van de schietvereniging. Carnaval was voor
hen ieder jaar een hoogtepunt, vertelde ze op haar honderdste
verjaardag in een interview in het Brabants Dagblad. Vorig jaar kreeg
Moe Heij van carnavalsvereniging De Narrekap de jaaronderscheiding
vanwege haar vele verdiensten voor het carnaval. Ze was al ere-lid van
De Narrekap. Moe Heij wordt morgen begraven op de begraafplaats bij de
Sint-Luciakerk in Ravenstein. De eucharistieviering begint om 11.30
uur. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__446244_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 101 Jannetje van Leijenhorst uit Stoutenburg
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:57:35 +0100
Artikel uit Amersfoortse Courant van 28-07-2000
Jannetje (101) kon zichzelf wel redden
Van een onzer verslaggeefsters
STOUTENBURG — Oprichtster Jannetje van Leijenhorst van het bedrijf Van
Ravenhorst Mode en Wonen in Stoutenburg, is op 101-jarige leeftijd
overleden. De vrouw was in de wijde omtrek een markante
persoonlijkheid, die ondanks een hard leven altijd voor iedereen
klaarstond. ,,Behalve haar werkzaamheden als naaister en verkoopster
heeft ze, half Stoutenburg ter wereld geholpen,’’ vertelt haar
kleindochter Jannette.
Na een huwelijk van vijf jaar werd Jannetje op de zeer jonge leeftijd
van 26 jaar weduwe. Dat was in 1925. Haar enige dochter Grietje
motiveerde haar uiteindelijk om een winkel aan de Hessenweg te
beginnen, die tot op de dag van vandaag floreert.
Voordat ze die stap nam werkte Jannetje keihard -als naaister en
kraamverpleegster- om in haar eigen onderhoud te voorzien De jonge
weduwe kon kolen krijgen van de kerk, maar die weigerde ze. Ze wilde
niet dat haar kinds kinderen later zouden horen dat ze door de kerk
was gesteund. Jannetje kon zichzelf wel redden.
Haar dochter Grietje was 15 jaar, toen ze de wens uitsprak een eigen
winkel te beginnen. Net als Jannetje beheerste ze het vak van naaister
en het runnen van een eigen zaak -zoals haar tante in Ederveen al
deed- leek het jonge meisje het einde.
Jannetje overlegde het met haar zus en met een startkapitaal van
tweehonderd gulden vertrokken ze samen naar Veenendaal om de eerste
inkopen te doen. Al snel had Grietje een eigen zaak in de voorkamer
van de dubbele woning aan de Hessenweg. Tot haar 88ste hielp Jannetje
mee in de verkoop.
Eerst verkochten moeder en dochter Van Leijenhorst stoffen en
fournituren. Later werd de winkel uitgebreid met allerhande artikelen,
van harken tot rode zakdoeken en van kleding tot snoepgoed. Nadat
Grietje met fietsenmaker Marius van Ravenhorst uit Barneveld was
getrouwd veranderde de naam van de zaak.
Jannetje was een voorbeeld voor haar omgeving. Gezien de tijd waarin
zij zich zonder man redde en daarbij een jong kind opvoedde, was ze
bijzonder vooruitstrevend. Van haar man die in 1925 overleed, is zij
onvoorwaardelijk blijven houden.
,,Als je over hem sprak, kon ze altijd nog volschieten,’’ vertelt
kleinzoon Evert-Jan die het bedrijf inmiddels runt. ,,Sinds haar 26ste
heeft ze ook alleen maar zwarte kleding gedragen,’’ vult Jannette aan.
,,Als we haar een mooie, bruine jurk met een bloemetje lieten zien,
antwoordde ze: ‘Ach nee, dat is oma toch helemaal niet’.
Verbitterd was Jannetje allesbehalve. ,,Ze had altijd plezier in haar
werk en voor haar klein- en achterkleinkinderen toonde ze zich een
tweede moeder.’’ De alom geliefde Stoutenburgse woonde de afgelopen
vijftien jaar met haar dochter en schoonzoon in Barneveld. Nog geen
veertien dagen geleden verhuisde de 101-jarige vrouw naar Huize
St.Joseph in Achterveld, waar ze begin deze week geheel onverwacht aan
een herseninfarct overleed. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__395678_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 101 Maria Jacoba Wolfkamp-Mens uit Tubbergen
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 13:58:14 +0100
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 24-07-2000
Mevrouw Wolfkamp 101: `Je wordt het gewoon`
Van een onzer verslaggevers
TUBBERGEN - Als een vorstin zit Maria Jacoba Wolfkamp-Mens deze
zaterdag op haar troon in een recreatiezaal van het zorgcentrum De
Eeshof. Omringd door haar kinderen beleeft ze het behalen van de
gezegende leeftijd van 101 jaar.
De verjaardag wordt gevierd zoals zij dat het liefste wenst. `Hier
heeft ze naar uitgezien`, weten de kinderen.
Vanuit haar positie ziet ze iedereen binnenkomen en houdt ze goed in
de gaten of iedereen die verwacht wordt er al is. `De wethouder komt
ook nog`, laat ze vol trots weten. Het doet haar goed als even later
wethouder H. Oude Geerdink haar namens de gemeente felicitaties
overbrengt. Nauwlettend ziet ze er op toe dat iedereen een gebakje
krijgt. Het is mevrouw Wolfkamp ten voeten uit. Haar kinderen kennen
haar niet anders.
Hun moeder is nog steeds zoals ze altijd was: bezorgd, lief en attent.
`Ze zal nooit vergeten een kaartje te sturen bij een speciale
gelegenheid. En als er iemand ziek is of in het ziekenhuis ligt, belt
ze steevast op hoe het met de patiënt gaat. Als er geen speciale reden
is om overdag te bellen, doet ze dat `s avonds. Dat is immers
goedkoper.`
Op de verjaardag van mevrouw Wolfkamp zijn voor het eerst vijf
generaties Wolfkamp bijeen. Het achter-achterkleinkind is speciaal
meegekomen om deze gebeurtenis vast te leggen. De familiekring van
mevrouw Wolfkamp is heel uitgebreid. Ze werd geboren in Bergen op
Zoom, maar doordat haar vader `kommies` was, verhuisde ze vele keren.
Haar moeder stierf toen ze nog maar net vijf jaar was en als oudste
dochter leerde ze flink de handen uit de mouwen te steken.
Toen ze in 1946 trouwde met weduwnaar Wilhelmus Wolfkamp telde het in
Raalte woonachtige gezin Wolfkamp zestien kinderen, van wie er
destijds drie waren getrouwd. Ook in die tijd was het hard werken
geblazen. Al zegt de krasse dame zelf dat het allemaal automatisch
ging en dat haar man `s avonds meehielp: volgens de kinderen offerde
zij als een echte moeder haar hele leven op aan het gezin.
In de loop der jaren werd ze ook een geliefde groot-, overgroot- en
betovergrootmoeder van 55 kleinkinderen, meer dan 100
achterkleinkinderen en één achter-achterkleinkind. Een deel van haar
kinderen heeft inmiddels ook de leeftijd der sterken bereikt. Haar
oudste dochter wordt 80. Het oudste kleinkind is midden 50 en het
oudste achterkleinkind 28.
Vijftien jaar woont mevrouw Wolfkamp nu in het zorgcentrum De Eeshof.
Enkele jaren na het overlijden van haar man kwam ze naar Tubbergen.
Eerst in een aanleunwoning, daarna in het huis. Het bevalt haar prima.
Elke keer als de bibliotheek langs komt, worden weer boeken
aangeleverd. Die ze ook werkelijk nog uitleest. `Niet langer dan een
half uurtje aaneen, dat houden mijn ogen niet vol.` Over het bereiken
van de hoge leeftijd is ze nuchter: `Je wordt het gewoon.`
Subject: + 102 Willemina Neuteboom, Velp (Gld)
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:46:34 +0100
Artikel uit De Gelderlander van 28-03-2001
102-jarige zingt en kijkt graag naar foto's
Door onze verslaggever
Willemina Neuteboom is gisteren 102 jaar geworden. Vijf vragen aan de
Velpse die bezoek kreeg van burgemeester T. Koek.
Hoe voelt u zich momenteel?
'Ik heb geen pijn in mijn hoofd, buik of gewrichten. Dus eigenlijk mag
ik niet klagen. Wel zie en hoor ik zeer slecht. Daardoor kan ik niet
goed meer lezen en televisie kijken. Dat vind ik jammer. Ik blijf
namelijk graag op de hoogte van alles dat in de wereld gebeurt.
Normaliter lees je het laatste nieuws in kranten of zie je dat op het
journaal. Ik hoor het nieuws vooral van mijn nog enige levende zus. Of
van de verpleegsters. Ik woon in een verzorgingshuis, weet u.'
Waar bent u geboren en getogen?
'Ik ben geboren in Twello. Ik kom dus van het platteland en daar ben
ik trots op. Naast Twello heb ik ook in verschillende andere dorpen en
steden gewoond. Mijn man, die ik ontmoette in Deventer, was machinist.
Voor zijn werk verhuisden we regelmatig. Ruim twintig jaar geleden
kwam ik in seniorenflat De Ulenpas in Velp te wonen. In 1999 verhuisde
ik naar het nabijgelegen Lorentzhuis. Ik werd ouder en had daarom meer
verzorging nodig.'
Hoe ziet een doordeweekse dag van een 102-jarige er uit?
'Ik kan niet goed meer lopen. Ik ga daarom weinig naar buiten. Meestal
zit ik voor het raam en kijk uit over de vijvers langs de President
Kennedylaan. Dan tuur ik naar de vogels en naar de auto's die voorbij
rijden. En terwijl ik naar buiten kijk, zing ik vaak een liedje. Ik
ben gek op zingen, ik heb niet voor niets bij twee koren gezeten.'
'Ik blader ook veel in mijn oude fotoboeken. Dat vind ik prachtig, al
die oude mannen met snorren en gehuld in driedelig pak. Vroeger had je
zulke kerels', zegt ze terwijl ze haar duim de lucht insteekt. 'Die
gasten hebben Nederland gemaakt tot wat het nu is: een welvarend land.
Mijn man was ook een harde werker. Net als vele anderen, destijds.'
Wat is uw mooiste herinnering aan de afgelopen eeuw?
'Wat me altijd is bijgebleven is de Tweede Wereldoorlog. Van een mooie
herinnering kan je niet spreken, maar het is het enige dat me nu
direct te binnen schiet. Om te voorkomen dat mijn man in Duitsland
moest werken, dook hij onder. Hij zat ondergedoken bij een
tuindersbedrijf in de buurt van Deventer. Ik weet nog goed dat ik hem
ging ophalen. Ik liep een hele lange eenzame weg af. Het moment dat je
hem weer ziet, dat vergeet je nooit.'
U krijgt zo bezoek van burgemeester T. Koek. Waar gaat u het met hem
over hebben?
'Over hele gewone dingen, net zoals ik twee jaar geleden deed, toen ik
hem sprak op mijn honderdste verjaardag. Een burgemeester moet je als
ieder ander mens benaderen. De burgemeester is net als u en ik een
gewoon mens van vlees en bloed. Hij is niets meer of minder dan wie
dan ook.' http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__552021_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 103 Mies Hol uit Ingen
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:47:04 +0100
Artikel uit Dagblad Rivierenland van 05-02-2001
Oudste van Buren is 103 jaar
Van een onzer verslaggeefsters
INGEN – Mies Hol uit Ingen is zaterdag 103 geworden. De oudste inwoner
van zowel het dorp Ingen als de gehele gemeente Buren kreeg onder meer
bezoek van burgemeester K.Tammes.
Het was niet voor het eerst dat hij haar de hand drukte en een cadeau
overhandigde. Eerder schonk hij haar het eerste exemplaar van het
afscheidsboek van de gemeente Lienden.
Mies Hol woont nog op zichzelf en krijgt vrijwel dagelijks hulp van
een nicht uit Den Bosch. Ze maakt deel uit van een bekende Ingense
familie. De oudste inwoner van Buren was een nicht van Dr.A.R.Hol,
naar wie het plein in haar woonplaats is vernoemd. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__496919_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 103 Geeske Olsman-Iliohan uit Enschede
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:47:39 +0100
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 02-06-2000
Mevrouw Olsman-Iliohan werd `vanzelf` 103 jaar
Van een onzer verslaggevers
ENSCHEDE - Ze had erg tegen de drukte opgezien, maar toen het dan
zover was vond ze het toch `hartstikke leuk`. Geeske Olsman-Iliohan
vierde woensdag voor de 103e keer haar verjaardag. Glunderend kijkt ze
de grote kring bezoekers rond: `Ze zijn me niet vergeten. Iedereen
komt.` Ze is hardhorend en ze wordt een beetje vergeetachtig, maar
verder is ze goed gezond.
De stralende jarige mevrouw Olsman heeft in haar lange leven niet iets
bijzonders gedaan of gelaten om erg oud te worden. (FOTO FRANS
NIKKELS) foto zie url
Het afgelopen jaar heeft de bewoonster van verzorgingshuis De Posten
geen dokter gezien. Haar geheim? Verwacht van haar geen tips als `elke
dag een borreltje` of `veel roggebrood eten`. De krasse Enschedese
heeft nooit bewust gezond geleefd. `Het ouder worden is vanzelf
gegaan. Gewoon eten en drinken.`
Ze is een geboren en getogen Enschedese. Ze groeide op in de
Pruimstraat. Nadat ze met Klaas Olsman trouwde verhuisde ze naar het
Van Heutzplein, waar ze later een textielwinkel begon. Haar man, die
in 1959 op slechts 63-jarige leeftijd overleed, werkte bij een
transportbedrijf. Het echtpaar kreeg twee zonen. Inmiddels is het
gezin uitgebreid met vier kleinkinderen en twee achterkleinkinderen.
Mevrouw Olsman werd geboren als jongste in een gezin met tien
kinderen. Haar broers en zussen zijn allen gestorven. Lachend: `Altijd
was ik de jongste, maar nu ben ik de oudste.` Ondanks het verlies van
veel dierbaren heeft ze nog steeds veel schik in het leven. `Ze is nog
steeds heel stralend. Ze klaagt nooit`, weet haar 64-jarige zoon Leo. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__378314_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 104 Kathaline Huiskes, Breda
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:48:12 +0100
Artikel uit BN/DeStem van 22-11-2000
Breda verliest één na oudste
Van onze verslaggeefster
BREDA - Kathaline Huiskes is afgelopen zondag op 104-jarige leeftijd
overleden. De Bredase woonde 35 jaar in het bejaardenhuis van de Heer
Wijnaendts van Stein's fundatie. Vorig jaar verhuisde ze naar het
nieuw gebouwde Breedonk verzorgingstehuis.
Ze zag tegen die verhuizing op, vertelde mevrouw Huiskes toen op haar
verjaardag, 8 juni.
Na haar dood telt de gemeente Breda nog 12 inwoners van honderd jaar
en ouder. Kathalina Huiskes was met 104 jaar de op één na oudste
inwoner van de gemeente van Breda. De oudste inwoner, ook van heel
Noord-Brabant, is mevrouw W. Schalkwijk van 107 jaar. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__430690_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 105 Willem Bonnes uit Deventer
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:48:53 +0100
Artikel uit Deventer Dagblad van 20-10-1999
Oudste inwoner van Deventer 105 jaar
Van een onzer verslaggevers
DEVENTER - "Een waarzegster heeft mij vroeger voorspeld dat ik 116
jaar oud zou worden. Dan ben ik al een aardig eindje op weg", lacht
Willem Bonnes. Hij vierde dinsdag zijn 105e verjaardag met zijn
familie en bewoners van Woon- en Zorgcentrum Groote en Voorster.
Willem Bonnes is met zijn 105 jaar de oudste inwoner van Deventer.
Burgemeester J. van Lidth de Jeude kwam dinsdag op bezoek om Willem
Bonnes met zijn verjaardag te feliciteren.
Willem Bonnes:"Ik vind het prachtig om nu 105 jaar te zijn. Ik ben er
dan ook best wel trots op dat ik de oudste inwoner van Deventer ben."
((foto Vincent Jannink, zie url))
Willem Bonnes werd op 19 oktober 1894 in Deventer geboren. Als
twaalfjarige jongen kwam hij bij drukkerij De Lange in Deventer
terecht. Daar leerde hij het vak letterzetten.
In de jaren twintig wisselde hij van baan en ging bij drukkerij Kluwer
aan de slag. De 105-jarige herinnert zich dat nog goed. "Drukkerijen
mochten destijds geen personeel van elkaar overnemen. Daarom moest ik
eerst een tijdje in Apeldoorn werken, voordat ik bij Kluwer terecht
kon."
Leermeester
Bijna veertig jaar was Bonnes bij Kluwer in dienst. "Mijn vader was
vroeger één van de beste zetters," vertelt dochter Annie Brasser. "Hij
was een leermeester voor jongens die het vak wilden leren en ging
altijd met veel plezier naar zijn werk. Er mocht vroeger bij ons thuis
dan ook met geen kwaad woord over Kluwer gesproken worden."
Nu woont Willem Bonnes al 23 jaar in Woon- en Zorgcentrum Groote en
Voorster. Daar heeft hij het nog altijd naar zijn zin. "'s Ochtends
komen de zusters mijn vader ophalen om beneden koffie te drinken met
de andere bewoners", vertelt zijn dochter. "Na het middageten gaat hij
altijd even rusten. En 's middags doet hij vaak spelletjes. Zo sjoelt
hij bijvoorbeeld graag. Daarnaast biljart hij soms en doet hij wel
eens mee aan een spelletje bingo." Interesses
Willem Bonnes is ook zeer geïnteresseerd in wat er om hem heen
gebeurt. Zo leest hij nog elke dag de krant of een boek. Sport en
nieuws uit de regio interesseren hem het meest.
Ook kijkt de Deventenaar regelmatig televisie. Voetbalwedstrijden,
natuurfilms en comedies zijn favoriet. Toch wordt lezen en televisie
kijken steeds moeilijker voor de 105-jarige. "Mijn vader is snel moe",
legt dochter Annie uit. "Soms zit hij uren op een artikel in de krant
te staren. Hij kan de informatie niet meer zo goed verwerken."
Daarnaast is de Deventenaar bijna doof. "Het contact met andere
bewoners van Groote en Voorster wordt hierdoor steeds minder," vertelt
zijn dochter. Zo kan hij bijvoorbeeld de gesprekken tijdens het samen
koffiedrinken niet goed meer volgen." Toch is Willem Bonnes erg blij
dat hij de leeftijd van 105 jaar heeft mogen bereiken. "Ik vind het
prachtig om nu 105 jaar te zijn. Ik ben er dan ook best wel trots op
dat ik de oudste inwoner van Deventer ben." http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__309880_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 106 Willem Bonnes uit Deventer
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:49:49 +0100
Artikel uit Deventer Dagblad van 19-10-2000
Deventenaar al drie jaar oudste man van Overijssel
Door HENK TEN KLOOSTER
DEVENTER - Deventenaar Willem Bonnes is donderdag 106 jaar geworden.
Daarmee is hij al drie jaar de oudste man van de provincie Overijssel.
Volgens honderdjarigen-deskundige Gert Jan Kuiper is het 'tamelijk
uitzonderlijk' dat iemand zo lang de koppositie van een provincie
inneemt. Landelijk bezet Bonnes de vijfde plaats.
Op nummer 1 in de 'top vijf' van oudste mannen in Nederland prijkt
J.P. Bos uit Rotterdam, die op 12 juli 109 jaar werd.
Nummer twee is W. Masereeuw uit Uithoorn, die op 21 maart zijn 107e
verjaardag vierde.
De derde plaats wordt bezet door Y.B. van der Meer uit Workum. Hij
werd op 1 augustus 107 jaar.
Op nummer vier prijkt J.F.J.C. Zeeman uit Amsterdam, die op 8
september 106 werd. Dan volgt Bonnes op nummer vijf. Hij wordt op de
voet gevolgd door H. Buitink uit Genemuiden, die op 14 november 106
wordt.
Oudsten
De oudste vrouw van Nederland is mevrouw L.A. van Dam-Groeneveld
(112), de oudste van Overijssel mevrouw Schellevis uit Rijssen (109).
Mannen staan niet in de top van oudste mensen van ons land.
Deventenaar Bonnes bezet daar de 24e plaats. Kuiper heeft het idee dat
"een beetje geregeld leven en niet te somber zijn" een overeenkomst
tussen 105-plussers. De meesten hebben volgens hem ook een sterke wil.
Bij 105-plussers zitten drinkers en rokers, maar ook geheelonthouders
en niet-rokers. "Ik denk dat ze bij alles weten: overal waar te voor
staat is niet goed", meent de honderdjarigen-expert.
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 106 mevrouw G. Koekkoek-ter Horst uit Zwolle
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 14:50:28 +0100
Artikel uit Zwolse Courant van 10-02-2000
Zwolles oudste (106) gaat vrolijk nieuw levensjaar in
Van een onzer verslaggevers
ZWOLLE - De oudste inwoonster van Zwolle, mevrouw G. Koekkoek-ter
Horst, is woensdag 106 jaar geworden. In haar kamer in
bejaardencentrum De Esdoorn zong zij opgewekt ‘Breng eens een zonnetje
onder de mensen, een blij gezicht te zien dat doet je goed’.
Het waren echter de bezoekers, onder wie haar zoon en dochter en
burgemeester Jan Franssen, die een blij gezicht te zien kregen,
namelijk van de 106-jarige zelf. Mevrouw Koekkoek hoort intussen tot
de dertig oudste inwoners van Nederland. Een geheim voor het bereiken
van die hoge ouderdom heeft zij niet. Behalve dan haar opgewektheid en
zo nu en dan een borreltje. ‘Want een neut doet de mens ook goed’,
meent zij. De oudste van Overijssel is mevrouw Koekkoek niet. In de
provincie wonen nog twee mensen die ouder zijn. Mevrouw
Schellevis-Slaghuis uit Rijssen is 109 en mevrouw Spekhorst uit
Denekamp 107. De oudste inwoonster van ons land is mevrouw Van
Dam-Groeneveld uit Leiden (112).
mvg Rob Kuijsten
Subject: + 108 Trientje Soldaat-Swaving, Velp (Gld)
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 15:22:52 +0100
Artikel uit De Gelderlander van 22-05-2001
Velpse hoopt 108 te worden
Door onze verslaggever
VELP - Gelderlands oudste ingezetene, de Velpse Trientje
Soldaat-Swaving, hoopt donderdag 108 jaar te worden. Soldaat is op 24
mei 1893 geboren in de gemeente Groningen.
Sinds 1984 woont ze in verzorgingshuis Oosterwolde in Velp. Sinds 1984
is ze weduwe. Ze heeft twee dochters.
Subject: + 113 Catharina Angenieta van Dam-Groeneveld uit Leiden +
From: Rob Kuijsten <robkuysten@yahoo.com>
Date: Mon, 21 Jan 2002 15:23:53 +0100
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 17-02-2001
Oudste inwoner (113) van Nederland overleden
ANP
LEIDEN - Catharina Angenieta van Dam-Groeneveld uit Leiden, de oudste
inwoner van Nederland, is vrijdag op 113-jarige leeftijd overleden.
Dit heeft haar zoon zaterdag bevestigd.
Mevrouw Van Dam werd op 20 november 1887 in Leiden geboren. De oudste
inwooner van ons land is nu Hendrikje van Andel-Schipper uit
Hoogeveen. Mevrouw Van Andel is 110 jaar oud.
Catharina van Dam is overleden aan longontsteking. ,,Moeder is rustig
thuis ingeslapen, maar eigenlijk was ze op'', zei haar zoon zaterdag.
Catharina Angenieta van Dam-Groeneveld behoorde tot de oudsten in de
wereld. De oudste Nederlandse man is Jan Pieter Bos (109) uit
Rotterdam.
Vermoedelijk is op het moment de ruim 114-jarige Marie Marthe
Augustine Bremont-Mesange de oudste ter wereld. De Française woont in
Cande bij Nantes. De Italiaanse schaapherder Antonio Todde staat met
112 lentes te boek als de oudste man ter wereld. Todde werd geboren in
het jaar dat de Eiffeltoren werd geopend. http://www.brabantsdagblad.nl/CDA/regioportal/0,2078,3955__511484_,00.html
mvg Rob Kuijsten
Subject: Mr. Jack Lockett 111 jaar vandaag
From: "John Rave" <johnrave@melbpc.org.au>
Date: Tue, 22 Jan 2002 18:36:30 +1100
Ook in Australië kan men oud worden! De heer Jack Lockett viert vandaag zijn
111e verjaardag - er zijn nog drie mannen in de wereld schijnbaar die ouder
zijn dan Jack. Hij is nog goed gezond, loopt nog en is geestelijk heel goed
bij! Zijn doel in het leven is, zoals hij vandaag op TV zei "Ik wil de
oudste man in de wereld worden!" Jack Lockett woont in Bendigo, Vic. een
veteraan van de 1ste Wereld Oorlog en drager van het "Legion d'Honneur".
Subject: + 100 Maria Versteeg van Genderen EN Piet van den Broek
From: "Luuk Keunen" <agacranberry@hotmail.com-nospam>
Date: Wed, 23 Jan 2002 07:34:05 +0100
Naar aanleiding van een aantal steunbetuigingen ga ik gewoon door met het
doorgeven van berichten van honderdjarigen. Hierbij een bijdrage van twee
honderdjarigen uit 1937: Maria Versteeg-van Genderen uit Deurne en Piet van
den Broek uit Eindhoven. Ik heb verder geen idee hoe het ze vergaan is, of
wanneer ze zijn overleden. De overlijdens van Deurne tot 1950 zijn openbaar,
dus daar moet Maria in elk geval wel tussen te vinden zijn, als ze in Deurne
is blijven wonen.
----
7-2-1937 Uit: 1001 mensen uit het Deurne van weleer door Frans Martens blz.
46/47
Op 7 februari 1937 werd mevrouw Maria Versteeg-van Genderen 100 jaar. Dit
kwam toen maar zelden voor. Daarom werd haar ook een feest aangeboden door
de gemeente Deurne op maandag 8 februari. In het programmaboekje stond een
voorwoord afgedrukt van burgemeester J.C. van Beek en dominee Meester met
een oproep aan de Deurnenaren om medewerking om het feest te doen slagen. Er
waren ook verschillende comités samengesteld die het dagprogramma moesten
begeleiden. Het erecomité bevatte maar liefst 31 namen van alle notabelen
uit bet dorp onder aanvoering van de burgemeester, van het buurtcomité (van
de Vlierdenseweg waar de feesteling woonde) en van een uitvoerend comité.
Zij allen samen hadden een onvergetelijke dag voor de jarige georganiseerd.
De feestdag werd op maandag gevierd omdat de zondagsrust voor de gelovige
protestantse vrouw in ere gehouden diende te worden. Op maandagmorgen rond
elf uur werd de feesteling opgehaald voor een kinderhulde door de kinderen
van de openbare lagere school in de Sint-Jozefparochie. De kinderen van deze
school werden door haar getrakteerd na het zingen van enkele feestliederen.
In de namiddag, na haar middagdutje, werd de 100-jarige met muziek opgehaald
voor een receptie in de raadzaal op het gemeentehuis. Daar werd zij
ontvangen door de burgemeester en genodigden voor de aanbieding van het
cadeau van de gemeente en het drinken van erewijn met burgemeester en
wethouders. Hierna volgde een receptie voor allen die haar geluk wilden
wensen. Tijdens deze receptie was er ook een 100-jarige uit Eindhoven
gearriveerd. Dit was Piet van de Broek en hij kwam persoonlijk de jarige
Deurnese feliciteren, Zo zeldzaam was het in de dertiger jaren dat men de
jarige uit Eindhovcn erbij betrok. Na deze receptie ging het in optocht
terug naar de Vlierdenseweg waar de Deurnese verenigingen voor haar
defileerden. Om vijf uur 's avonds werd er een serenade gebracht door de
Harmonie Deurne en een vendelgroet door de Deurnese gilden. Het was een
groot feest in de Sint-Jozefparochie onder leiding van de voorzitter van het
uitvoerend comité, de heer Huub van Doorne, die toen in deze parochie
woonde. Op de foto verlaat de jarige aan de arm van haar dochter haar
versierde woonhuis.
